ก็แค่ชะตากรรม : กลอนเปล่า
๏ เสพความรู้สึกดีๆ
กับความบริสุทธิ์ชุติมา
ของกุศลจิตอิสรา
ปราศจากบรรดากิเลสเจตมลทิน
๏ สงบกายสงบใจในวิเวก
เป็นปัจเจกสุกใสไม่สูญสิ้น
ความว่างของหัวใจที่ไร้ราคิน
เต็มเปี่ยมด้วยจินตนาการอันอุดม
๏ เมื่อสงบใจไกลกิเลสตัณหา
พัฒนาสติและวิจารณญาณอันเหมาะสม
รู้แจ้งเห็นจริงหลากสิ่งอิงสังคม
คลายความโง่งมที่ถมทับนับเนินกอง
๏ รู้จักปล่อยวางร้างยึดมั่น
เพราะชีวันนั้นเป็นเพียงสังสารบันดาลสนอง
สรรพสิ่งที่ประสบ-พบ-ประลอง
คือจังหวะกรรมทำนองของชะตา
๏ ผ่านมา...ผ่านไป...ไม่หวนกลับ
สดับกับชีวาสารพัดทัศนาปรากฏเห็น
ทุกสิ่งที่มีและไม่มี
ทุกวิถีที่เป็นและไม่ได้เป็น
สุดท้ายใยยังต้องส่องหาประเด็น
เพราะสรรพสิ่งไซร้กลายเป็นอนิจจัง
๏ ไม่ต้องดีใจ และไม่เสียใจ
หรืออยากมีอยากได้ให้บังเกิดปัญหา
เคยก่อกรรมทำอะไรไว้ก็ได้อย่างนั้น
อย่าอัศจรรย์ใจ /
พิไรรำพันปั้นน้ำตา
ความเข้าใจในสัจจา
หาใช่ความวิเศษนักหนา
ก็เพียงแค่ส่วนหนึ่งของชะตากรรม
ฯ
๑ มิถุนายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น