คำสอนของพ่อ : กลอนคติสอนใจ
๏ แดดร่ม ลมตก..................พ่อพกถุง
มุ่งจากบ้าน
สองเท้า
สาวปาน..................สถานการณ์ สู้ขันแข่ง
แข่งกับ
เวลา........................และบรรดา ผู้จะแย่ง
ขยะ
คัดแบ่ง.........................แสวงหา เวียนมาขาย
๏ คนเก็บ ขยะ......................คือภาระ
อาชีพ(ของ)พ่อ
(ผู้)ไม่ย่น
ระย่อ......................ต่ออุปสรรค หนักทั้งหลาย
เดินเรียบ
ริมถนน....................กวาดตาค้น หาประปราย
ขยะ
กระจาย..........................คุ้ยเขี่ยหมาย รายได้มี
๏ พ่อเล่า
ให้ฟัง.....................สมัยครั้ง ยังเป็นเด็ก
อยากเขียน เรียนเลข................อเนกศาสตร์ องอาจศรี
(แต่เพราะ)ครอบครัว
ยากจน......จึงจำทน ด้นชีวี
(เมื่อ)ความรู้
ไม่มี.....................ที่ทำได้ (ต้อง)ขายแรงงาน
๏ (พ่อ)จึงสอน ให้ฉัน...............จงบากบั่น
การศึกษา
สัมฤทธิ์
วิทยา.........................สร้างชีวา สุขศานติ์
คนไร้
ความรู้...........................จะต้องอยู่ อย่างดักดาน
ลำบาก
ยากนาน......................ทุกข์ทรมาน พาลผจญ
๏ เส้นทาง
ความรู้...................(คือ)เส้นทางสู่ ความก้าวหน้า
มนัส
พัฒนา............................มีเงินตรา ทรัพยาผล
เอาชี
วิตรอด...........................ปลอดเภทภัย ในสากล
รู้เท่า
ทันคน............................ผู้ฉลฉ้อ ล่อหลอกเรา
๏ จงเป็น คนดี.........................มีวินัย
ไม่ทุจริต
พัฒนา
ความคิด........................และจิตใจ ให้พ้นเขลา
โลกา
ค่านิยม...........................อย่า(หลง)ชื่นชม งมมัวเมา
(แล้ว)จะไม่
ร้อนเร่า...................โศกเศร้าใจ สบายเอย ฯ
๔ ตุลาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น