มีดวงตา-มืดบอด : กลอนคติสอนใจ
๏ ฝนพรำ
ย่ำรุ่ง..................หมอก(ฝน)คลุ้ง คละขาว เบาบาง
นภา
กระจ่าง......................หาก ร้าง ว้างไร้ ไกรสูรย์
เมฆคล้ำ
กล้ำคลุม...............ประชุม ปรกฟ้า อาดูร
ลมพัด
ลัดพูน.....................เกื้อกูล อากาศ สะอาดอาย
๏ ทุจริต มิจฉา...................อุรา พาให้
ไม่เห็น
เท็จ-จริง
สิ่งเจน...................เฉกเช่น เมฆบูรณ์ สูรย์หาย
ความคิด
มิจฉา....................แปรผัน ปัญญา ประกาย
กลับเสื่อม
สลาย..................จนกลาย จริง-เท็จ-เจตนา
๏ หากแม้น ว่ามี..................ทรงศี ลธรรม
กรรมสัตย์
สัมมา
จริยวัตร.....................สะอาด ทัศนะ สิกขา
ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี.....................ศีลธรรม
นำทัศน์ พัฒนา
ทวี
ปัญญา..........................สิริ ชีวะ สถาวร
๏ ศีลผลัก รักษา..................อุรา ย่อมจะ
สกปรก
มลทิน
จินต์รก......................ลามก ยกฉ้อ ย่อหย่อน
อกุศล
กิเลส.........................ต้นเหตุ บาปธรรม กำธร
ประวิง
นิ่งนอน......................ยิ่งจัก ยากถอน ย้อนทน
๏ จงทุ่ม เทใจ.....................ใฝ่ศีล
รักษา ปฏิบัติ
ทุจริต
จิตขจัด.......................ดัดใจ ให้ลุ กุศล
ศึกษา
พยายาม.....................หลักธรรม ความดี ปรีดิ์ดล
ลบเขลา
เมามน.....................วิกล จนสิ้น ภินท์พาน(ภินท์=ทำลาย)
๏ เหมือนเมฆ จางหาย...........จากกราย นภา
พลันสว่าง
ปัญญา
กระจ่าง......................ชีวะ สะพร่าง สุขศานติ์
มุ่งสู่
สุคติ..............................อริยะ สร้างสรรค์ บันดาล
สุขี
ธีรธาร..............................ตลอด นิรันดร์ กาลเทอญ ฯ
๓๐ กันยายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น