สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
: กาพย์ยานี๑๑
๏ ลอยฟ่อง ละอองฝน.................เมื่อ นภดล
มืดหม่นหมอง
สูรย์ไร้
ไม่เรืองรอง.......................เมฆครึ้มครอง ท้องคคนางค์(คคนางค์=ฟ้า)
๏ อย่าแล
(ว่าเป็น)แค่ละออง.........(ฝนตก)เนิ่นนานนอง ท้องทุ่งกว้าง
ฝนพรำ
ฟ้าอำพราง.......................เวลาย่าง ช่างว่องไว
๏ ความผิด
เพียงนิดน้อย...............ถ้าทำบ่อย คล้อย(เป็น)นิสัย
บาปร่ำ
ทำเรื่อยไป.........................รวมเป็นใหญ่ ให้เวรยล
๏ ทำดี
ทีละนิด............................สะสมผลิต พิจิตรผล
โสภา
ชีวาดล...............................พิมลใส ใจสุธีร์
๏ บาปกรรม
เมื่อทำก่อ..................มิคลาดหนอ ต่อให้หนี
สุดหล้า
ซุกปัฏพี...........................ตามถึงที่ เบียนบีฑา
๏ ความดี
ที่ทำไว้.........................แม้ลืมไป ไร้ปัญหา
ผลดี
ย่อมมีมา...............................มิละลด กฎแห่งกรรม
๏ คนที่
มีวาสนา...........................เพราะบุญญา มาอุปถัมภ์
คนที่
เคราะห์ยีย่ำ...........................เพราะบาปกรรม ตามสนอง
๏ ต่ำต้อย
อย่าน้อยใจ....................ได้เป็นใหญ่ อย่าลำพอง
ความดี
นี้ยังต้อง............................ทำท่องไป ตราบตายเอย ฯ
๒ กันยายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น