วันพระ ปฏิทิน : กลอนจรรโลงใจ
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ กระหน่ำ ค่ำเช้า.................ฝนเอา
น้ำฟ้า มาฝาก
ประดัง
หลังจาก.....................ห่างแล้ง แห้งผาก เสียหาย
ต้นข้าว
เหลืองเหี่ยว................ประเดี๋ยว ต้องยืน ต้นตาย
แต่กลับ
ตื่นกลาย....................เมื่อสาย ฝนล้น หลั่งริน
๏ นาเริ่ม มีน้ำ........................ลำธาร
เริ่มมี ชีวิต
เหมือนสิ่ง
ศักดิ์สิทธิ์.................วิกฤติ ลิดไส ไร้สิ้น
หนุนเนื่อง
ตกหนัก...................ทะลัก เพิ่มล้น พ้นดิน
เกิดกระ
แสสินธุ์.......................สาบดิน สิ้นหลุด สุดตา
๏ วันนี้ วันพระ........................วัฒนธรรม
งามเก่ากาล
โบร่ำ
โบราณ...........................วันบุญ สุนทาน หรรษา
เพิ่มจาก
ใส่บาตร......................ฆราวาส เข้าวัด เข้าวา
ฟังธรรม
เทศนา........................ตามประสา เกษตรกร
๏ ปัจจุบัน
สมัย.........................เปลี่ยนไป ไม่เหมือน อดีต
จรรยา
จารีต.............................กีดกั้น ชีวัน เร่งร้อน
ศีลธรรม
เสื่อมถอย.....................เหลือน้อย คล้อยว่า อาวรณ์
วิทยาศาสตร์
ตัดรอน..................คำสอน พิสูจน์ ไม่ได้
๏ ชี-พระ-ฆราวาส.....................ปลงใจ
เป็นทาส กิเลส
มารยา
หาเลศ...........................มุ่งเจต (ตะ)นา สาไถย
เอาพุทธ
ศาสนา........................เป็นเครื่อง มือค้า กำไร
โลกีย์
วิสัย................................ถือเป็น เป้าหมาย ปลายทาง
๏ อนิจ จาเยี่ยง.........................วันพระ เป็นเพียง ปฏิทิน
คนเฒ่า
เล่าชิน...........................ชีวิน อดีต เวิ้งว้าง
ให้ลูก
ให้หลาน...........................สำราญ ฤทัย ไปพราง
อย่าให้
ได้ร้าง.............................สัมพันธ์ ระหว่าง ต่างวัย ฯ
๓๐ สิงหาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น