บัญชรชีวิต : กลอนคติชีวิต
๏ ณ หน้าฝน หนนี้
อีสานแล้ง................ลมเปลี่ยนแปลง เป็นมรสุม ตะวันตก
เมฆฝนไม่
มาทาน รานอุทก...................ชาวนาช้ำ น้ำตาตก ข้าวรกตาย
๏ แต่ภาคใต้ พ่ายน้ำ
พร่ำเพรื่อท่วม.........ฝนตกอ่วม ระอา มามากหลาย
ข้าวไม่เห็น
แม้ยอด จมวอดวาย...............ไม้ยืนต้น ยังตาย มลายเป็นเบือ
๏ ทางภาคเหนือ ภาคกลาง
กำลังเหมาะ...ข้าวงามเพราะ น้ำมี พอดีเหลือ
ผักผลไม้
งอกงาม ล้ำจุนเจือ....................ช่วยกูลเกื้อ ประชา ฐานะดี
๏ ธรรมชาติ-ชีวิต
คิดไม่ออก...................ช่างย้อนยอก ยุ่งยาก ลำบากชี้
เหตุอันใด
ให้ผล ดลเป็น-มี ?...................โลกใบนี้ มีกฎ กี่บทกัน ?
๏ ทำไมคน คนหนึ่ง จึงได้ดี
?..................ทำไมคน คนนี้ มีสุขสันติ์ ?
ทำไมคน อีกคน
ทนสากรรจ์ ?...................ทำไมคน คนนั้น โศกศัลย์เนือง ?
๏ ชนล้นหลาก มากมาย
ใช้ชีวิต...............โดยไม่คิด พิจารณา สาระเรื่อง
หลงรสงาม
กามคุณ จำรูญเรือง.................ชีพสิ้นเปลือง สูญเปล่า ไม่เข้าที
๏ อยู่อย่างเห็น แก่ตัว
ชั่วชีวิต...................ตายอย่างติด ตัวจน ตนเป็นผี
อยู่อย่างแสน
แหนหวง ปวงเป็น-มี..............ตายอย่างไม่ ยินดี ที่ต้องตาย
๏ คอยประชัน ขันแข่ง
ยื้อแย่งชิง..............ครอบครองสิ่ง ทิ้งทอด วอดฉิบหาย
ก่อเวรกรรม
ทำผิด ทุจริตดาย....................เพื่อสุดท้าย ใช้กรรม ที่ทำเอง ฯ
๑๖ สิงหาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น