รักคนมีเจ้าของ : กลอนหก
๏ แอบรัก คนมี เจ้าของ...........ลอบจับ ลับจอง ลองหา
สมเพช ทุกขเวท (ทะ)นา..........น้ำตา ร่วงจม ล่มใจ
๏ เขามี คู่จอง ครองจำ............ชอบธรรม
กำหนด กฎไข
มีสิทธิ อธิป (ปะ)ไตย...............เป็นเจ้า ของใจ กายจน
๏ อยากได้ คนมี เจ้าของ..........คอยจด
คอยจ้อง ช่องฉล
คอยสอด ขอดแยก
แทรกตน......ทำคน ทั้งสอง แตกกัน
๏ ล่อเขา ให้มา รักเรา..............คนเก่า
ให้เกลียด เดียดฉันท์
เล่ห์กล
ล้นกล้า สารพัน.............ไม่ค้ำ สำคัญ จรรยา
๏ แย่งคน ที่มี เจ้าของ..............จักต้อง
จองเวร เข่นคร่า
ทำเขา
ให้เศร้า โศกา................ทุกขา ระกำ ลำเค็ญ
๏ ผลทราม ย่อมตาม สนอง.......เราต้อง
ทุกข์เศร้า เท่าเซ่น
หลักกรรม
กำหนด กฎเกณฑ์.......เป็นสิ่ง จริงแท้ แน่นอน
๏ เมื่อรัก คนมี เจ้าของ..............จำต้อง
ตัดใจ ไว้ก่อน
อย่าหา
เรื่องมา เดือดร้อน...........ยอกย้อน เทวษ เภทภัย
๏ จงเป็น ผู้มี ปัญญา.................ปัญหา
ไม่มา ประสัยห์(ประสัยห์=ข่มเหง)
จงเป็น คนดี
มีชัย.......................ชีวี พิไล ใช่เลย ฯ
๑๓ สิงหาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น