หมาป่ากะลูกหมูสามตัว
: กาพย์ยานี ๑๑
๏ หมูงาม สามพี่น้อง...............ส้องอาศัย
กลางไพรสณฑ์
ต่างตัว
ต่างสาละวน.................สร้างบ้านตน ตามแต่ใจ
๏ ตัวแรก แบกฟางหญ้า...........ทำแค่ว่า
พออาศัย
สมเจตน์
เสร็จไวไว..................มักง่ายไว้ ไม่พะวง
๏ ตัวสอง ปองกิ่งไม้................แค่พอใช้
ใจประสงค์
เร่งทำ
เร่งจำนง.......................คุณภาพคง พอปานกลาง
๏ ตัวท้าย ไม่ประมาท..............เก่งฉกาจ
หินหัดสร้าง
ประดอย
ค่อยๆวาง...................บ้านกว้างขวาง อย่างแข็งแรง
๏ วันหนึ่ง มีหมาป่า..................ล่ำกายา
พละแข็งแกร่ง
ท้องหิว
โหยกิ่วแห้ง..................แฝงกายมา หมายล่าหมู
๏ ถึงบ้าน หมูตัวแรก.................หมูแปลกใจ ไปซ่อนสู่
ในบ้าน
ฟางคุดคู้.......................หมาป่าดู ไม่เท่าไร
๏ เป่าลม ถล่มบ้าน...................ฟางแหลก
ลาญ ทานไม่ไหว
หมูวิ่ง
หนีเร็วไว.........................ไปอยู่บ้าน หมูตัวรอง
๏ หมาป่า
มิช้ารอ......................ตามไปต่อ หลังที่สอง
กิ่งไม้
หมาไตร่ตรอง...................ต้องเพิ่มแรง เป่าทำลาย
๏ บ้านพัง
หลังที่สอง.................หมูพี่น้อง ต้องวิ่งหาย
ไปบ้าน
หลังสุดท้าย....................กระวนกระวาย กลัวตายกัน
๏ หมาป่า ไล่มาถึง.....................ตกตะลึง
ทึ่งบ้านนั้น
แข็งแกร่ง;รวมแรงพลัน.................กระแทกกระทั้น (หมาป่า)แทบบรรลัย
๏ หมาแพ้
หมูชนะ......................รู้ไหมล่ะ เพราะอะไร ?
ตรองตรึก
ฝึกนิสัย........................ทำดีไว้ ตั้งใจเอย ฯ
๑๔ พฤษภาคม
๒๕๕๖
ขอบคุณคะ สำหรับนิทานสนุกๆ เป็นกลอนอ่านเพลินดีคะ
ตอบลบขอบคุณที่ชอบครับ
ลบชอบมากค่ะ
ลบ>-<
ตอบลบ😊😸
ลบ