อย่าอ่อนแอ : โคลงสี่สุภาพ
๑. แมวเร่ ออกลูกไว้...............ในเรือน
แม่ดูแลแรมเดือน..................นมให้
ลูกแมวค่อยออกเยือน............สำรวจ
จากที่ซ่อนจรใกล้..................หลบลี้ระวัง
ฯ
๒. เพียงนมแม่เท่านั้น..............ลูกกิน
แปลงเปลี่ยนเป็นกายิน-...........ทรีย์ล้วน
ชีวาเติบชาชิน........................เป็นอยู่
พึ่งแม่หามาถ้วน......................โลกนี้คือแม่
ฯ
๓. กำลังเริ่มแกร่งกล้า...............ขวนขวาย
ศึกษาสิ่งรอบกาย.....................ค้นคว้า
โลกกว้างช่างมากมาย...............แปลกใหม่
แสวงสุข-ทุกข์ท้นท้า.................ฝ่าพ้นภัยพาน ฯ
๔. ปัญหาอุปสรรคกั้น.................กีดขวาง
คิดครุ่นสุนทรทาง......................ล่วงพ้น
กำลังกายสะสาง........................ส่งสฤษฏ์
กำลังใจไหลล้น.........................หลักด้นขับดัน
ฯ
๕. ธรรมชาติหาได้ให้...................รางวัล
มอบแต่ดวงชีวัน.........................พ่ายแพ้
มิหนำส่งลงทัณฑ์.......................โทษเพิ่ม
จงอย่าอ่อนแอแม้........................ซากซ้ำกรำเข็ญ
ฯ
๖. อย่างมากก็แค่ม้วย....................มร มลาย
ชีวีที่สุด->ตาย............................อยู่แล้ว
สงบตนอย่ากระวนกระวาย..............ยามแย่
ใจปล่อยวางงามแพร้ว...................ล่วงเรื้องรำไพ
ฯ(รำไพ=งามผุดผ่อง)
๒๘ พฤษภาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น