เลิกทำร้ายตัวเอง : กลอนคติสอนใจ
๏ สหาย................................จงเลิก
ทำร้าย ตัวเอง
ผู้ใด หาได้
ข่มเหง....................อย่าเล็ง เพ่งโทษ โกรธใคร
๏ ก็เพราะ เราไม่ รักดี...............ยิ่งทำ ยิ่งทวี เสียนิสัย
ยิ่งนานวัน
ผันผ่านไป.................กลายเป็น สันดาน ติดตัว
๏ เรารับ ความเชื่อ ผิดๆ.............ฝังใจ
ฝังจิต ติดหัว
เราไม่ จำแนก
ดี-ชั่ว...................เกลือกกลั้ว ชั่วช้า สามานย์
๏ ไม่รู้ สมัคร
รักดี.....................น้อมรับ อัปรีย์ พิษฐาน
สมทบ คบพล
คนพาล................สมาน ฉันทะ สามัคคี
๏ ร่วมกรรม ทำเรื่อง เหลวไหล....ร่วมไป
ประสาธน์ บัดสี(ประสาธน์ =ทำให้สำเร็จ)
ชื่นชม นิยม
ยินดี........................กับสิ่ง ที่ผิด ศีลธรรม
๏ ทักษะ ที่ดี มิหัด.....................ถนัด
อาชญา ระห่ำ
ผู้ใหญ่
สอนไม่ เชื่อคำ.................ชอบทำ ตามอำ เภอใจ
๏ ชีวี จึงมี ปัญหา.......................ทยอย
คอยมา ประสัยห์(ประสัยห์=ข่มเหง)
อย่าริ พิโรธ
โกรธใคร...................ก็เธอไง ทำร้าย ตัวเอง
๏ การพร้อม ยอมรับ ตนผิด..........เป็นนิมิต
จิตบานเบ่ง
ชั่วหลาบ
บาปกรรม ยำเกรง...........รีบเร่ง เคร่งครัด อัตตา
๏ ละชั่ว
กลัวอกุศล.....................ศีลธรรม คำรน ศึกษา
บุญทำ กรรมดี
วิริยา.....................ไม่สาย ไม่ช้า เกินไป
๏ สติ รำลึก
ฝึกหัด......................ปฏิบัติ สัตยา นิสัย
ตรงต่อ
ระเบียบ วินัย.....................ชีวี สุกใส พิไลพาน ฯ
๓๐ พฤษภาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น