ไม้เท้าของผู้เฒ่า
ดีกว่าลูกเต้าอกตัญญู : กาพย์ยานี ๑๑
๏ แต่อ้อน ตอนแต่ออก................ไม่ต้องบอก
ดอกต้องรู้
ใครเล่า
เฝ้าอุ้มชู..........................ดูแลเรา เอาใส่ใจ
๏ อ้อมกอด
อันอบอุ่น...................นุ่มละมุน การุณไหม ?
หิว..หา
อาหารให้.........................ปกป้องภัย มิให้พาน
๏ อาบน้ำ
ทำสะอาด.....................ปูเสื่อสาด ปัดกวาดบ้าน
เพื่อเรา
เร่าเล่นคลาน......................สำราญใจ ในชีวี
๏ ป้อนข้าว
ปัดเป่าเข็ญ..................เป็นเพื่อนเล่น เป็นเพื่อนลี้(ลี้=หลบซ่อน)
เป็นครู
เป็นผู้ที่..............................สอนสั่งมี สติปัญญา
๏ มีใคร จริงใจเข้า
?......................ในโลกเท่า ให้เจ้าหา
มีไหม ในนภา
?..............................เทวดา เทียมค่าดู
๏ คอยรุน
หนุนให้เรา......................มิหมองเศร้า ก้าวหน้าสู้
นำแนะ
และชมชู.............................ให้เรียนรู้ มุจำเริญ
๏ เมื่อท่าน
สังขารเฒ่า.....................เมื่อนั้นเรา ไม่ห่างเหิน
สุขพา
ชีวาเพลิน..............................เผชิญสัจจ์ ยามปัจฉิม
๏ เป็นธรรม
ของคนที่.......................เป็นคนดี ปรีดิ์เปรมปริ่ม
เป็นธรรม
อำไพพิมพ์.........................เป็นประเสริฐ พริ้มเพริศดู
๏ " ไม้เท้า ของผู้เฒ่า.......................ดีกว่าลูกเต้า อกตัญญู "
ยังคง
ดำรงคู่....................................พสุธา ตลอดกาล ฯ
๕ พฤษภาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น