วิบากของคนส่วนน้อย : โคลงสี่สุภาพ
๑. ป่าถูกทำลายสิ้น...............ดินสูญ
เสียชุ่มธาร์อาดูร..................เหือดแห้ง
พิรุณหลั่งพลั่งพูน................ท่วมถล่ม
คิมหันต์กันดารแล้ง..............ตัดไม้ผายผล
ฯ
๒. รัฐบาลผลาญก่อหนี้..........กลีชน
ชาญชั่วมัวกมล....................ฉลฉ้อ
กฎหมายก่ายเกลือกกล.........ทุจริต
ถือสิทธิ์เสียงมากข้อ.............เปรียบได้ปกครอง
ฯ
๓. สังคมโสมมด้วย................เสื่อมศีล
ชนหมู่ทุราจิณ......................ชั่วช้า(ทุราจิณ=ทุร+อาจิณ)
ละเมิดกฎระบิล.....................ระบาด
ผู้ใหญ่สาไถยท้า...................เด็กต้อยเดินตาม
ฯ
๔. ปัญหาสารพัดพ้อง..............เพราะชน
ร่วมก่อหล่อวิกล.....................โลกกล้ำ
คนส่วนใหญ่มาร มน................อุบาทว์
คนที่มีฤดีล้ำ..........................ส่วนน้อยพลอยระทม
ฯ
๕. ซื่อตรงธำรงไว้....................วางฉล
ใครชั่วมัวกมล.........................ช่างเค้า
ตระหนักรักษาสนธิ์...................สืบศิษฏ์(ศิษฏ์=ฝึกแล้ว,มีปัญญา)
มิประมาทมาดเร้า.....................ล่วงพล้ำเภทภัย
ฯ
๖. ชีวิตสื่อสอนสู้.......................ชีวิต
ประสบการโศภิษฏ์....................ผล/พลั้ง(โศภิษฏ์=ดียิ่ง)
เสาะสู่อยู่เนืองนิตย์....................วิทย์เวทย์(เวทย์=ควรรู้)
เกราะเกศพิเศษรั้ง.....................ร่มรื้นระเริง
ฯ
๘ พฤษภาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น