ตัณหา ไร้ประโยชน์ : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏
เหมันต์นันทนาร่าเริง...................บรรยากาศว้างเวิ้ง
ทุ่งหญ้ากระเซิงสับสน
๏
ยามนี้ไม่มีผู้คน................ท้องนาระดล
เสียงลมปนใบไม้สะบัด
๏ วายุประทุซู่ซัด.............ผันผวนป่วนปัด
หนาวจัดจนต้องแดดผิง
๏ กอดกายใต้ " ตะขบ " อิง...............เอนหลังนั่งพิง
ส่องดูสรรพสิ่งจริง/ลวง
๏
กามคุณสุนทรีย์มีปวง.................ชวนชักตักตวง
ชื่นทรวงสมใจได้มา
๏ แต่ใจภายใต้บัญชา...............กิเลสตัณหา
กรากกล้าปาน" ลา " บ้าบอ
๏
เก่าได้ใหม่มิรีรอ...............ไม่เมียงเพียงพอ
เกิดก่อปัญหามากมาย
๏
ดิ้นรนจนกมลวุ่นวาย................ทุรนทุราย
ดั่งไฟลุกโชน ลนฤดี
๏ " ตัณหา "
ประโยชน์ไม่มี.................โทษแท้แลที
เปลื้องพ้นชีวีปรีดิ์เปรม
ฯ
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น