ชีวิตสัตว์ : กลอนคติชีวิต
๏ ชีวิต...............................เริ่มจากคิด
เอาชีวิตรอด
สติปัญญา
มนามืดบอด.............คอยส่องสอด หาสุขใส่ตน
๏ เกิดสนใจ
ใคร่รู้ใคร่เห็น.......อยากตื่นเต้น เล่นขลุกซุกสน
หาความสุข
กำจัดทุกข์ทน..........จนเติบใหญ่ วัยสืบเผ่าพันธุ์
๏ มีทายาท
ชีวาตม์ชาติเชื้อ......ต้องกูลเกื้อ เลี้ยงดูสู่สันติ์
เมื่อเติบใหญ่
แยกย้ายจากกัน.......จนผ่านวัน สังขารรานลา
๏ ธรรมชาติ
แห่งสัตว์วิสัย.........จำกัดไว้ อย่าได้ถือสา
ส่วนผู้คน
เลิศล้นปัญญา...............มีจิตรา พัฒนาก้าวไกล
๏ แต่มีคน
วนเวียนเพียรอัตต์......เสมอสัตว์ ธรรมชาติพิสัย
กิน-กาม-เล่น
เช่นจิตติดใจ............ปล่อยวารวัย ใคร่แต่แก่ตัว
๏ ชีวิตสัตว์
ชาติเดรัจฉาน...........อยู่สร้างสาน จรรโลงโลกทั่ว
ปัญญาคน
ล้นเลิศเชิดหัว...............กลับเกลือกกลั้ว ชั่วผลาญโลกา
๏ นึกอนาถ เสียชาติกำเนิด..........ปรับเปลี่ยนเถิด ประเสริฐศึกษา
คิดสร้างสรรค์
ใช้วันเวลา.................ให้คุ้มค่า เกิดมาเป็นคน ฯ
๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น