ธรรมชาติ อ่างเก็บน้ำ ยามเย็น : โคลงสี่สุภาพ
๑. ภาสกรอ่อนแรงแล้ว.................รอนเห็น
ริมอ่างขามยามเย็น.....................เวิ้งว้าง
แสงทองส่องกระเซ็น..................สีสาด
ทาบทั่วนภดลสร้าง....................สรรค์พร้อยพราวพราย
ฯ
๒. ผิวชลยลสะท้อน....................เวหน
ปานดั่งกระจกดล.......................ยุคลฟ้า
ระลอกคลื่นสับสน......................เรือก่อ
กระเพื่อมเลื่อมแสงจ้า.................ระยับแย้มละไม
ฯ
๓. กอกกยกยืนต้น.......................ตระการ
สาหร่ายก่ายเกี่ยวลาน..................ลุ่มน้ำ
มัจฉาว่ายแหวกวาร......................สิ้นสุด
ทิวา
สนธยาล่วงมืดล้ำ.........................สูรย์ล้าลับสลาย
ฯ
๔. สกุณาบินกลับรั้ง......................รวงรัง
เสียงส่งเพราะเสนาะดัง..................เป็ดน้ำ
อีกาเปลี่ยวละล้าละลัง...................รอหมู่
บินกลับไป-มาซ้ำ.........................ก่อนลี้กายลา
ฯ
๕. บันเทิงธรรมชาติแท้...................สุขสม
รมย์รื่นชวนยวนชม........................ชื่นคว้าง
ขจัดปัดเป่าขม..............................ขื่นจิต
ดุจดั่งเภสัชล้าง.............................โรคไร้รักษา
ฯ
๖. เย็นใจในแห่งห้วง.......................เอกา
เป็นหนึ่งเดียววิรา-..........................คะล้ำ
สุขสงบสบสัญญา...........................เอิบอิ่ม
เหล่าใดในโลกย์ค้ำ.........................ครวญให้ไคลเห็น
ฯ
๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น