วังวนแห่งการเบียดเบียน : กาพย์ยานี ๑๑
๏ ลมโกรก
กระโชกกราก...................ฉุดกระชาก พรากพฤกษา
สะบัดไหว
ส่ายไปมา............................ไร้เมตตา ไม่ปราณี
๏ เสียงใบ
ไม้ส่ายซ่า.........................ประหนึ่งว่า โดนขยี้
กิ่งก้าน
ไม่พรั่นพี..................................ดั่งปรีดี รี่เล่นลม
๏ ฟ้าใส
ไร้เมฆา...............................สะอาดตา พาสุขสม
ฟ้าสี
น่านิยม.......................................บริสุทธิ์ ผุดผ่องพราว
๏ เย็นเยือก
เสือกแทรกผิว..................จนกายกิ่ว นิ่วเหน็บหนาว
แดดผิง
อิงไอผ่าว................................ผ่อนบรรเทา แรงหนาวเย็น
๏ การเบียด
เบียนบีฑา......................ก่อกรรมา ทุกขาเข็ญ
เอารัด
เอาเปรียบเป็น...........................วิหิงสา เวราทราม
๏ พาลเห็น
เป็นประโยชน์..................มิรู้โทษ อุโฆษขาม
วิบาก
จักติดลาม.................................ตอบสนอง ตามคลองธรรม
๏ ภพนี้
เป็นภพแห่ง..........................สัตว์ขันแข่ง แย่งยีย่ำ
เวียนว่าย
ชดใช้กรรม...........................ที่ทำไว้ ในวังวน
๏ แม้นมาด
ปรารถนา.......................มุ่งอมรา ละอกุศล
ทำดี
ให้พิมล.....................................หยุดเบียดเบียน เพียรธรรมา
๏ ไปเกิด
ประเสริฐภพ......................มิรู้จบ สบสุขา
พรหมินทร์
ถิ่นเทพา............................อุตะส่าห์ สาธุเทอญ ฯ
๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น