ความเจ็บป่วย เครื่องช่วยคิด : กลอนคติชีวิต ( กลอนหก )

                                                                       

ความเจ็บป่วย เครื่องช่วยคิด : กลอนคติชีวิต ( กลอนหก )

๏      ความเจ็บป่วย เครื่องช่วยเตือน..............อย่าลืมเลือน เบือนสัจจา

ของธรรมชาติ แห่งสังขาร์..........................ชาติ-ชรา-มรณาจำ

๏      กำเนิดมา ปรากฎสร้าง........................เติบโตย่าง เรือนร่างทำ

กินอาหาร กันอิ่มหนำ................................แต่ละคำ ค้ำคูณไกร

๏      มีสัณฐาน ละเมียด/หยาบ.....................มีสุขภาพ อนามัย

มีแขน-ขา-กายาใช้....................................ได้ดั่งใจ ที่ใฝ่ปอง

๏      แต่เจ็บป่วย มาช่วยบอก........................ไม่แน่ดอก กายทั้งผอง

อนิจจา ธรรมาคลอง...................................ตอบสนอง ชะตากรรม

๏      เกิดมาได้ ต้องตายด้วย.........................ความเจ็บป่วย-แก่ครอบงำ

ความตายมา พาถลำ..................................อนัตตธรรม ในตัวตน

๏      ไม่มีเรา ไม่มีเขา..................................ความว่างเปล่า เข้าครองผล

หมดความสุข สิ้นทุกข์ทน............................ทรัพย์สินพ้น ชีพกลไก

๏      เหลือแค่เพียง วิบากกรรม......................วัฏฏะนำ ข้ามภพใหม่

เกิด-เป็น-อยู่-สู่สิ่งใด...................................ตามเงื่อนไข อะไรทำ

๏      เจ็บป่วยกาย ใจอย่าป่วย........................คิดอำนวย ด้วยคลองขำ

อนิจจา อนัตตธรรม.....................................จะน้อมนำ สัมพุทโธ ฯ

๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕