ส่องกระจก : โคลงสี่สุภาพ
๑. ทุกวันสูรย์ส่องหล้า...................พาเห็น
สกปรกรกหลากเป็น......................โรคเชื้อ
หากอุตส่าห์ลำเค็ญ.......................เหน็ดเหนื่อย
เก็บกวาดกำจัดเรื้อ........................ร่มรื้นชื่นชม
ฯ
๒. ทุกวันขยันส่องหน้า.................แต่งตัว
เพียรใส่หทัยกลัว.........................ชั่วพร้อย
จิตใจหม่นหมองมัว.......................สอดส่อง
?
หากว่าละเลยคล้อย.......................ชั่วช้าราคี
ฯ
๓. รูปกายพึงส่องด้วย....................กระจกเงา
ใจส่องคลองธรรมเพรา...................เพริศแพร้ว
ผิด/ถูก/ชั่ว/ดี
เอา..........................ธรรมเปรียบ
เห็นตระหนกบกพร่องแล้ว................ขัดต้องครองตน
ฯ
๔. มิเคยเบื่อส่องหน้า......................ตาไฉน
ขยันหมั่นส่องใจ.............................เยี่ยงนั้น
รูปงามย่อมยวนใคร.........................ชิดใคร่
ใจยิ่งงามยิ่งหมั้น(มั่น)......................คบค้าสมาคม
ฯ
๕. กระจกเงาส่องย้อน......................หน้าตา
ทรามเสื่อมตามเวลา.........................ห่อนเถี้ยง(เที่ยง)
จิตใจบ่โรยรา..................................ตามแก่
กาลนา
พึงหมั่นขัดเกลาเกลี้ยง......................หัดให้เลิศเลอ
ฯ
๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น