ความหลอกลวง : กาพย์ยานี ๑๑
๏ ไม่รู้
ฤดูอะไร........................เหมือนอยู่ใน ความสับสน
เมฆพรั่ง
ยังเวียนวน...................ฝนทำท่า ว่ายังมี
๏ เดี๋ยวร้อน
เดี๋ยวย้อนเย็น..........อากาศเป็น เฉกเช่นผี
หลอกจน
ลนฤดี........................ไม่มีทาง ย่างตามทัน
๏ แต่เปรียบ เทียบกับคน.............ที่หลอกคน
จนถึงสวรรค์
ผีไซร้
ยังไหวหวั่น.......................เพราะคนนั้น สุดอันตราย
๏ วาจา
เยี่ยงยาพิษ....................ใจทุจริต คอยคิดร้าย
หลอกทึ้ง
เอาถึงตาย....................ประโยชน์หมาย ได้แต่ตน
๏ คิดว่า คือความฉลาด................ที่สามารถ
ฉกาจฉล
นิยาม
(คือ)ความเหนือคน..............งามพิมล ล้นปัญญา
๏ แท้จริง
เป็นสิ่งทราม.................กระทำตาม ความมิจฉา
เคยชิน
ข้นวิญญาณ์......................(จึง)ไม่รู้ว่า แสนสามานย์
๏ มิได้
กำไรหรอก.......................การลวงหลอก กลอกกลิ้งหาญ
เวรกรรม
(จะ)ตามบันดาล...............ให้พบพาน โศกสัญญี
๏ ทำเขา
ทุกข์เท่าไร....................ทุกข์เท่าได้ มิหน่ายหนี
ใคร่ครวญ
ทั่วถ้วนถี่.......................ทำแต่(ความ)ดี มีสุขเอย ฯ
๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น