๏ ชำ(กิ่ง)ชวนชม รมย์รื่น พื้นฐานหัด..........................สารพัด ปัญหา ประสบหลาย
การขอ(ตัด)กิ่ง เขามา หาง่ายดาย(ได้ยาก)...........ทำแล้วตาย มากกว่ารอด ทอดทรวงซม(รอดไม่ถึง 10 %)
๏ เพียรค้นหา สารพัด เพื่อพัฒนา(ฝีมือ).....................แต่เทคนิค วิชา ดารดาษสม
ต่างคนต่าง แนะนำ(ต่างกัน) ทำงวยงม.................(เสีย)เวลาจม เกือบปี (ยัง)มิชำนาญ(คนสอนปกปิดข้อมูล)
๏ บ่แตกต่าง อย่างไร (กับการ)ใช้ชีวิต.......................ต้องลองผิด ลองถูก ล้ม-ลุกหาญ
ต้องเจ็บตัว เจ็บหัวใจ ให้ประสบการณ์-.................เป็นครูบา อาจารย์ สอนชาญชัย
๏ (ทำมาหากิน)เลี้ยงชีวิต อดทน จน(ถึง)วันนี้............กว่าจะมี เงินเก็บ เจ็บปวดได้(รับ)
ต้องลงทุน ลงแรง พลิกแพลงไป..........................ปราศ(จาก)อะไร ง่ายๆ ก่อนได้มา
๏ เด็กกว่าจะ เดินได้ (ต้อง)ไม่กลัวล้ม.......................มิหลาบเข็ด ความเจ็บกรม ระบมกล้า(กรม=ตรม)
เด็กกว่าจะ พูดคล่อง ต้องพัฒนา...........................ผิดๆถูกๆ บุกฝ่า วาจาเพียร
๏ บ่ต้องอาย ดอกหนา ถ้าทำผิด(ไม่ได้เลว)...............ปราชญ์บัณฑิต ยังผิดพลาด เป็นสัจเสถียร
ขอแค่ใจ สุจริต คิดรู้เรียน(เรียนรู้)...........................อุตส่าห์เปลี่ยน ประสบการณ์ ปานเปรียบครู
๏ หากโชคดี มีพ่อแม่ แลผู้ใหญ่(เก่งๆ).....................ถ่ายทอดประ สบการณ์ให้ ง่ายดายรู้
ร่นเวลา ลดบาดแผล คอยแลดู..............................ย่อมเป็นผู้ เก่งกล้า ฉลาดครอง(ตั้งแต่อายุน้อย)
๏ (แม้)โชคไม่ดี บ่มีใคร ให้(คำ)สอนสั่ง....................อย่าสิ้นหวัง ตั้งใจ ทำให้คล่อง(ไม่มีใครแก่เกินเรียน)
คือรอบคอบ สุขุม ลุ่มลึกตรอง...............................ค่อยทดลอง (ครรลอง)คลองชีวา ประสบการณ์ฯ
๔ เมษายน ๒๕๖๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น