ขอให้(ฉัน)ไม่มีอายุยืนยาว : กลอนวิกฤติโลกร้อน
๏ สิบปีก่อน
แอบซ่อนหวัง......................................(วิกฤติ)โลกร้อนยัง ร้างปัญหา
จนแก่เฒ่า
เรามรณา..................................(ค่อย)ถึงเวลา ปรากฏภัย
๏ แต่สิบปี
ที่ผันผ่าน.............................................สถานการณ์
(หาเป็น)เช่นนั้นไม่
สภาวะโลก
ร้อนเร็วไว................................เกินกว่าใคร
ใคร่คาดกัน(ผลกระทบโลกร้อนเร็วกว่าคาด 3-5 เท่า)
๏ (เพราะมัว)หลงนึกว่า
เหล่ามนุษย์.........................จะสะดุด หยุดดื้อรั้น
(หยุด)ทำลายโลก
อย่างเมามัน....................(ด้วยการ)รับข่าวสาร (เตือน)ภยันตราย
๏ ที่ไหนได้
(คนกลับ)ไร้สำเหนียก...........................(ทำเหมือน)กวักมือเรียก ปีศาจร้าย
รีบเร่งมา
ปรากฏกาย..................................ทำลายล้าง สร้างเภทพาน
๏ โลกวันนี้
เริ่มวิบัติ..............................................ภัยสารพัด ปราศสงสาร
ชีวิตคน
ท้นทรมาน.....................................(นี่แค่จุด)เริ่มสัญญาณ แห่งกาลกลี
๏ ใครจะยัง
หวังว่าคน...........................................สิตื่นตน ก่อน(โลก)ป่นปี้
ก็ตามสบาย
(แต่)ใจฉันนี้..............................หมดฤดี ไม่มีหวัง
๏ สารพัด
พิบัติภัย...............................................(จะ)ทยอยหลั่งไหล
ไม่หยุดยั้ง
นับวันที่
ทวีพลัง.........................................เพราะโลกดั่ง ร้างสมดุล
๏ ขอ(ให้ฉัน)อย่ามี
อายุยืน....................................ตายอย่าคืน เกิดเวียนหมุน
ไม่อยากมา
ถูกทารุณ...................................ในโลกอุ่น ร้อนกรุ่นเอยฯ
๒๑ สิงหาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น