สำนวนการทำงาน :
กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏
........................................สำนวน ภาษา
บอกเล่า
ประชา.......................ค่านิยม ชมชี้
(ทำ)ไม่ว่าง
ไม่เว้น...................(ทำ)จนเป็น ประเพณี
ก่อเกิด
พจี.............................ที่ต้อง ตรองดู
๏
........................................."สุกเอา เผากิน"
คุ้นเคย
เชยชิน.........................อาจิณ รับรู้
ทำงาน
มักง่าย.........................ตามสบาย ใจตู
(แค่)พอเสร็จ
ส่งสู....................ผู้ต้อง ตรอมตรม
๏
.........................................."ผักชี โรยหน้า"
สร้างภาพ
ฉาบว่า......................กิจจา เพริศสม
แต่เนื้อ
งานใน..........................ยัดไส้ โสมม
พบอยู่
อุดม.............................สังคม สังคัง
๏
..........................................."เช้าชาม เย็นชาม"
ภาษิต
ติดตาม..........................คนทราม สมสั่ง
อยากราย
ได้ดี..........................(แต่ทำ)งานไม่มี พลัง
ทำ(งาน)เหมือน
ชิงชัง................เบียดบัง เวลา
๏
...........................................โฉเก เสแสร้ง
เลศตลบ
ตะแลง........................"เลียแข้ง
เลียขา"
ตามเอา
ใจนาย.........................(ทำ)งานเหนื่อยหน่าย ระอา
จนได้
ก้าวหน้า..........................ในข้า ราชการ
๏
...........................................ทำงาน ปานเล่น
ปรากฏ
โดดเด่น.........................เป็นประจักษ์ หลักฐาน
ขาดประ
สิทธิผล........................ทั่วท้น สาธารณ์
ตราหน้า
ประจาน........................ประเทศด้อย พัฒนาฯ
๓ เมษายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น