อย่าสร้างปัญหาให้ชีวิต : กลอนเจ็ด

ภาพจาก https://www.flickr.com/photos/134623686@N02/

อย่าสร้างปัญหาให้ชีวิต : กลอนเจ็ด

๏    ฝนตก ลงพลัน บรรเทาร้อน..................แมลงเม่า บินว่อน ก่อนลับหาย

ทิ้งปีก ทั้งคู่ อยู่มากมาย..........................(และ)ร่างกาย ไร้สิ้น ซึ่งวิญญาณ

๏    ปิดฉาก บันเทิง ความเริงร่า...................สู่หัตถ์ (แห่ง)สัจจา ปาฏิหาริย์

ขาดความ เคลื่อนไหว ในอาการ................สังขาร สังเวช เศษซากดู

๏    หวนคิด พิจารณา เลือกอาหาร...............ไม่ต้อง ทะยาน ทานเลิศหรู

สงบ ร่มเย็น การเป็นอยู่...........................ไม่สู่ แสวง แข่งเวียงวัง

๏    เครื่องใช้ ไม้สอย ที่จำเป็น.....................ไม่เฟ้น สินค้า คนบ้าคลั่ง

ซื้อมา มากมาย เสียดายตังค์.....................เก็บ(เงิน)หวัง ไว้ใช้ ยามจำเป็น

๏    ไม่ข้อง สุรา ยาเสพย์ติด........................คบพาล เป็นมิตร ชีวิตเข็ญ

ราตรี-ราคะ-เที่ยว ละเว้น...........................งดเล่น การพนัน ทัณฑ์อบาย

๏    ขยัน ทำกิน ไม่หมิ่นยาก........................ลำบาก พักรอ เดี๋ยวก็หาย

ประหยัด เก็บออม น้อมสบาย.....................ใช้จ่าย เกินตัว ชั่วมากมี

๏    ศีลธรรม สัมมา ถือปฏิบัติ.......................ห่างไกล สารพัด สิ่งบัดสี

ตั้งใจ ตระหนัก รักความดี..........................ทวี คุณธรรม นำชีวิน

๏    อย่าสรรค์ ปัญหา ให้ชีวิต.......................อย่าคิด ผิดทาง ย่างถวิล

ต่อให้ โสภี มีปีก บิน................................ไม่พ้น แผ่นดิน กลบหน้าเอยฯ

๒๙ เมษายน ๒๕๖๐