เข้าใจชีวิต : กลอนเจ็ด
๏ คุณยาย ผู้เฒ่า
เล่าสู่ฟัง............................ว่ายัง ปลูกนุ่น ตุนเก็บไว้
ทำที่นอน หมอนเอง
เก่งกาจไกร....................โดยไม่ ต้องซื้อ หรือเสียเงิน
๏ แปลงผัก พันธุ์พืช
สมุนไพร.......................ไร้สาร เคมี มิเก้อเขิน
กิน-ขาย ไร้วิกฤติ
พิษภัยเกิน..........................เพลิดเพลิน ทุนต่ำ กำไรดี
๏ ยายอยู่ บ้านนอก
อยากบอกว่า....................จบการ ศึกษา แค่ ป.๔
เงินทอง ของใช้
มากมายมี.............................ปริญ ญาตรี ยังแพ้ยาย
๏ ตื่นเช้า เข้าสวน
ล้วนของ(กิน)ฟรี..................ชีวิน ยินดี สะดวกหลาย
อย่าได้ ดูถูก
คนเลี้ยงควาย..............................ซื้อขาย หลายแสน (แพง)แม้นรถรา
๏ (เป็น)พนักงาน เงินเดือน
ดูเหมือนดี...............งามสง่า ราศี มีเสื้อผ้า(สวย)
ภาพลักษณ์ ทันสมัย
ใช้ปัญญา.........................แต่ทว่า ติดหนี้ สินรุงรัง
๏ คุณยาย ไม่เคย
กินพิซซ่า.............................หรือว่า เฟรนฟราย คล้ายฝรั่ง
ข้าวหอม มะลิ
มีชื่อดัง......................................(ปลูก)ส่งยัง ต่างแดน แสนภูมิใจ
๏ ลูกหลาน บ้านนอก
เบื่อคอกนา.......................เข้ากรุง มุ่งหา ความทันสมัย
เงินเดือน บ่พอ(ใช้)
บ่นท้อใจ.............................ยายต้อง ส่งข้าว(สาร) ไปให้กิน
๏ สูงการ ศึกษา
ทว่ากลับ.................................จนอับ ชีวี ล้นหนี้สิน
กำเนิด บ้านนา
มาจากดิน..................................เหยียบดิน ไม่ได้ แดดไม่เอาฯลฯ
๏ (ยาย)พูดแล้ว หัวเราะ
เพราะภูมิจิต.....................ลองคิด ใครฉลาด ใครโง่เขลา
ได้รับ ความรู้
จากผู้เฒ่า.....................................คงเข้า ใจคติ ชีวิตคนฯ
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น