โสดแล้วไง?สุขกว่าคบคนสัจจะ : กลอนแปด

ภาพจากhttps://www.flickr.com/photos/134623686@N02/

โสดแล้วไง?สุขกว่าคบคนสัจจะ : กลอนแปด

๏    ไม่ให้สุ้ม ให้เสียง เที่ยงฝนตก...............วลาหก ปกคลุม กุมเวหา

ฤดูหนาว เข้าปลาย พฤศจิกาฯ...................แต่ทว่า ฟ้าฝน บ่สนใจ

๏    ลมมรสุม พัดมา มิซาสร่าง....................ความแตกต่าง ของฤดู อยู่ตรงไหน?

เมื่อปลายฝน ต้นหนาว ยืดยาวไป...............ทำอะไร ให้ยาก ฝากฟ้าดิน

๏    ลม-ฟ้า-ฝน กลไก ทายลำบาก...............ยังไม่ยาก เท่าใจ คนใคร่ฉิน(ฉิน=ติเตียน)

แสนอัตคัด สัจจะ เป็นอาจิณ......................โฉดชั่วช้า ราคิน คงวิญญาณ

๏    เพราะเห็นแต่ แก่ตน ล้นหัวใจ................จึงเบียดเบียน ใครๆ ได้อาจหาญ

ความเมตตา กรุณา แผ่สาธารณ์..................นับเป็นการ เรียกร้อง ที่ล่องลอย

๏    เมื่อผู้ใด ไม่มี ศีลสัตย์...........................อย่าประหวัด ทัดทาน ปานฟื้นฝอย

คนนิสัย ไม่เสียสละ อย่ามัวคอย..................ให้ลงมา จากดอย แห่ง(ความ)ใจมาร

๏    ศึกษาใจ ของคน จนทั่วก่อน...................ดีกว่าตอน คบหา ค่อยมาขาน

อยู่กินแล้ว ค่อยรุด ขุดสันดาน.....................คำประจาน บาดจิต ชวนผิดใจ

๏    คนไม่มี ศีลธรรม กำกับเจต.....................จงปฏิเสธ คบหา อัชฌาศัย

รัก(คน)พาโล โป้ปด อย่าโทษใคร................ความมักง่าย ใครครอง เศร้าหมองมี

 ๏   ผู้กลัวว่า จะไม่ มีใครคบ..........................พบจุดจบ หลากหลาย ในโลกนี้

หากแม้นไม่ พบใคร (ผู้มี)จิตใจดี..................ขอโสดอยู่ สุขี เปรมปรีดาฯ

๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๙