บวชทำไม? : กลอนเจ็ด
๏ ชาวเรา เช้าตื่น
คืนสติ.................................ชำนิ ชำนาญ งานอุตสาห์
รายได้ หมายปอง
ทองเงินตรา.........................เพื่อหา เลี้ยงชีพ บีบคั้นเพียง
๏ (การ)ครองเรือน เหมือนเป็น
เรื่องเด่นชัด.........วิถี ปฏิบัติ กำหนัดเยี่ยง
โลกีย วิสัย
รายล้อมเรียง..................................รส-เสียง-สัมผัสฯลฯ สื่อทัศนีย์
๏ อยู่ดี กินดี
มีความสุข...................................เล่นสนุก รุกเร้า รักเซ้าซี้
ลูกหลาน ล้อมหน้า
ล้อมตามี.............................เปรมปรีดิ์ ชีวัน ครรลองไกร
๏ (แต่)การออก จากเรือน
เตือนขันกวด...............เมื่อบวช เป็นพระ สมณวิสัย
จุดหมาย ปลายทาง
ต่างออกไป.........................หลักใช้ ชีวิต พิจารณา
๏ หยุดทำ กรรมา
ฆราวาส.................................ตัดขาด กิเลส เฉทตัณหา(เฉท=การตัด,การขาด)
ทรงศีล
สมาธิ ผลิปัญญา...................................(คือ)มรรคา หน้าที่
ปริณาม(ปริณาม=การเปลี่ยนแปลง)
๏ เสพสุข จากฌาน
สมาบัติ...............................กำหนัด ราคะ ต้องละข้าม
อริย มรรคา
พยายาม.........................................เพื่อความ หลุดพ้น ไร้มลทิน
๏
ทรัพย์-ยศ-สักการ-อาหารอร่อยฯลฯ...................คือความ ด่างพร้อย
ถดถอยสิ้น
บวชมา ไม่ใช่
ให้เคยชิน.....................................กินดี อยู่ดี โลกียกรรม
๏ ผ้าเหลือง เปลื้องเถิด
ประเสริฐกว่า....................เป็นคน บาปหนา สามานย์ต่ำ
อาศัย
วัดวา เวียนระยำ.......................................เวรกรรม ตามกลาด
อุบาทว์เอยฯ(กลาด=ดาษดื่น)
๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น