ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

คิดถึงบ้าน : กาพย์ยานี๑๑



คิดถึงบ้าน : กาพย์ยานี๑๑


    เติบวัย ใช้ชีวิต.......................สมดั่งจิต อิสระล้น
อัตตา โลกประจญ......................กระเสือกกระสน ยลยากมี

    พึ่งพา ใครได้บ้าง?..................คนรอบข้าง ต่างหลีกลี้
เล่ห์กล ฉลวิธี.............................วจีหลอก กลิ้งกลอกลวง

    อาหาร ร้านตามสั่ง...................รสชาติยัง ต้องทักท้วง
ทำได้ ไม่ถูกทรวง........................ตะขิดตะขวง กลืนเข้าไป

    ขาดรส ของความรัก.................ที่ยากนัก หาจากไหน?
ขาดคน คอยสนใจ........................ในชีวิต ชิดชื่นมาน

    (แต่)ทุกคน ต้องเติบใหญ่...........จึงจำใจ ออกจากบ้าน
เพื่อหา ประสบการณ์.....................มุ่งสืบสาน ชาญชีวิน

    ยืนได้ ด้วยลำแข้ง.....................งานการแกร่ง เก็บทรัพย์สิน
แข็งขัน มั่นคงจินต์.........................เพื่อโผผิน สู้โชคชะตา

    ทำให้ พ่อได้เห็น.......................แม่ได้เย็น ใจหนักหนา
พี่น้อง ต้องปรีดา............................เราพึ่งพา ตนได้เอง

    ทำให้ เขาภูมิใจ.........................ถึงแม้ไม่ ใช่คนเก่ง
แต่เรา ไม่กลัวเกรง..........................(กับการ)เอาตัวรอด ปลอดภัยเอยฯ

๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น