คิดถึงบ้าน : กาพย์ยานี๑๑
๏ เติบวัย
ใช้ชีวิต.......................สมดั่งจิต อิสระล้น
อัตตา
โลกประจญ......................กระเสือกกระสน ยลยากมี
๏ พึ่งพา
ใครได้บ้าง?..................คนรอบข้าง ต่างหลีกลี้
เล่ห์กล
ฉลวิธี.............................วจีหลอก กลิ้งกลอกลวง
๏ อาหาร
ร้านตามสั่ง...................รสชาติยัง ต้องทักท้วง
ทำได้
ไม่ถูกทรวง........................ตะขิดตะขวง กลืนเข้าไป
๏ ขาดรส ของความรัก.................ที่ยากนัก
หาจากไหน?
ขาดคน
คอยสนใจ........................ในชีวิต ชิดชื่นมาน
๏ (แต่)ทุกคน ต้องเติบใหญ่...........จึงจำใจ
ออกจากบ้าน
เพื่อหา
ประสบการณ์.....................มุ่งสืบสาน ชาญชีวิน
๏ ยืนได้
ด้วยลำแข้ง.....................งานการแกร่ง เก็บทรัพย์สิน
แข็งขัน
มั่นคงจินต์.........................เพื่อโผผิน สู้โชคชะตา
๏ ทำให้
พ่อได้เห็น.......................แม่ได้เย็น ใจหนักหนา
พี่น้อง
ต้องปรีดา............................เราพึ่งพา ตนได้เอง
๏ ทำให้
เขาภูมิใจ.........................ถึงแม้ไม่ ใช่คนเก่ง
แต่เรา
ไม่กลัวเกรง..........................(กับการ)เอาตัวรอด ปลอดภัยเอยฯ
๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น