คนดี-ศีลธรรม-ความจอมปลอม :
กลอนแปด
๏ ดูพระจันทร์ วันเพ็ญ
เด่นกระจ่าง..............แม้เลือนราง เพราะเมฆ พรางเสกสรร
แต่ก็หา ทำให้
ไร้ผ่องพรรณ........................เพราะพระจันทร์ นั้นงาม ตามติดตน
๏ ลับสายตา ราตรี
สุริเยศ..........................จะปฏิเสธ แสงให้ (นั้น)ไร้เหตุผล
มั่นคงเปล่ง ประภา
แผ่สากล........................เพียงเวียนวน หนแห่ง แปลงเปลี่ยนไป
๏ เปรียบเสมือน คนดี
มีศีลสัตย์...................ปฏิพัทธ์ อัชฌา ปรียาศรัย(ปรียา=ที่รัก,ศรัย=อาศัย)
ถึงจะอยู่ ลับตา
สาธารณ์ไท.........................ก็จะไม่ ละเมิด ประเสริฐกรรม
๏ เพราะว่ามี หิริ
โอตตัปปะ.........................เป็นอัศจรรย์ พันธะ อุระค้ำ
ต่อให้ใคร ไม่เห็น
ไม่เฟ้นทำ........................บาปประดา ระยำ ยอมจำนน
๏ พาลทำดี เอาหน้า
ทีท่าแต่ง.....................ศีลเสแสร้ง รักษา วาจาสน
แต่เมื่อมี โอกาส
คลาดตาคน........................จะทุจริต (เพราะ)จิตล้น บาปมลทิน
๏ วัดความดี ที่ใจ
ใช่ฐานะ...........................มีธรรมะ คู่ใจ ใช่ปลายลิ้น
สังคมคน มารยา
มืดชาชิน............................จนเหม็นกลิ่น ศีลทราม ความจอมปลอม
๏ เล่นละคร ตบตา
หน้ากากใส่......................พบเห็นได้ ประจำ เลวทรามล้อม
พ่อแม่สอน ลูกหลาน
ฝึกมาน มอม..................คือคนเก่ง เพ่งพร้อม เข้าสังคม
๏ มีโอกาส ทำชั่ว
แต่ไม่ทำ...........................(คือ)ผู้สมควร แก่คำ "สาธุ"สม
มโนธรรม
สำคัญ สรรค์วิกรม...........................เพื่อบรรลุ อุดม พรหมเทพาฯ(วิกรม=เก่งกล้า)
๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
*ธรรมคุ้มครองโลก 2 (ธรรมที่ช่วยให้โลกมีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่เดือดร้อนและสับสนวุ่นวาย - virtues that protect the world)
1. หิริ (ความละอาย, ละอายใจต่อการทำความชั่ว - moral shame; conscience)
2. โอตตัปปะ (ความกลัวบาป, เกรงกลัวต่อความชั่ว - moral dread)
1. หิริ (ความละอาย, ละอายใจต่อการทำความชั่ว - moral shame; conscience)
2. โอตตัปปะ (ความกลัวบาป, เกรงกลัวต่อความชั่ว - moral dread)
พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พิมพ์ครั้งที่ ๑๒ พ.ศ. ๒๕๔๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น