กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันเสาร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2559

หาความสุขจึงทุกข์เข็ญ : กลอนหก

๏ เพียงสองมือ ถือของได้...................ยังโลภใคร่ มากมายขน

เก็บกองไว้ ในเรือนวน........................ตลอดจน ฝากธนาคาร

๏ เพียงมนุษย์ มีสุจริต.........................ก่อกรรมกิจ มิผิดพล่าน

ไม่ยากเข็ญ เย็นประมาณ.....................เสพสำราญ สุขสัญญี

๏ แต่เพราะใจ ไพร่ทุจริต......................โฉดฉลคิด จิตบัดสี

บาปหยาบช้า ก่อราคี...........................จึงทุกข์มี ถ่วงชีวัน

๏ เห็นอะไร อยากได้หมด......................ใจจับจด จ่อกระสัน

จะสุขี เมื่อมีมัน...................................จึงสำคัญ อวิชชา

๏ เมื่อคนเรา มัวเมาขลุก........................หลงความสุข จึงทุกขา

ความอยากยัง บังปัญญา.......................สร้างปัญหา เสียด(แทง)กระมล

๏ หยุดแสวงหา(ความสุข) จะเห็นจริง.......ใจหยุดนิ่ง ยิ่งยวดผล

หยุดถวิล หยุดดิ้นรน.............................บันดาลดล สุขสันตี

๏ ครอบครองตาม ความจำเป็น.................เปลื้องลำเค็ญ เป็นวิถี

ไม่ต้องอยาก มากมายมี.........................รักษชีวี นิรามัย(นิรามัย=เป็นสุขสบาย)

๏ ลดปัจจัย ไปเป็นทุกข์..........................ย่อมเพิ่มสุข สวัสดิ์ได้

ลดตัณหา จากหทัย...............................จะแจ่มใส ง่ายดายเอยฯ

๒๔ กันยายน ๒๕๕๙

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันเสาร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2559

หาความสุขจึงทุกข์เข็ญ : กลอนหก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น