ความรักคือการให้(ยังไง?)
: กาพย์ยานี๑๑
๏ ความรัก
คือการให้....................แต่ไม่ใช่ ให้ทุกอย่าง
ให้จน
หมดหนทาง.......................ทำลายล้าง ชีวิตตน
๏ ขอบเขต ของการให้..................จงใส่ใจ
ในเหตุผล
ประคับประคอง
ทั้งสองคน..............ยืนอยู่บน กุศลกรรม
๏ อย่าให้
(จน)ใครคิดชั่ว................เห็นแก่ตัว หัวคิดต่ำ
คอยพึ่ง
พาประจำ.........................โดยไม่มี ความละอาย
๏ รักใคร่
ให้เสียสละ......................แต่จะต้อง (ทำ)ทั้งสองฝ่าย
(ไม่ใช่)คนหนึ่ง
ทำแทบตาย............อีกคนดูดาย เอาเปรียบกัน
๏ ให้อย่าง
รู้ยั้งคิด.........................เพื่อมีชีวิต ที่สุขสันติ์
รักษา
ศีลธรรม์..............................ความสัมพันธ์ ย่อมบันเทิง
๏ ให้ความ
ปรารถนาดี....................คือวิถี รักเถลิง
โลกกว้าง
ย่อม(รู้สึก)ว้างเวิ้ง.............หาก(ต่างฝ่าย)ระเริง เห็นแก่ตัว
๏ ให้อย่าง
ไม่สุจริต........................หวังผลสิทธิ์ ติดในหัว
คือ(การ)ให้
อย่างใจชั่ว....................อย่าเมามัว นึกสรรเสริญ
๏ ให้ของ
ที่ควรให้..........................อย่าตรองไตร่ แต่(ของเหลือ)ส่วนเกิน
(การ)พัฒนา
จะดำเนิน.....................เจริญจิต พิสิฐเอยฯ(พิสิฐ=ประเสริฐ)
๒๑ กันยายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น