วิถีไทย? : กลอนแปด
๏ พม่า-ลาว ข่าวย้ำ
น้ำท่วมใหญ่.....................ประชาไร้ ที่อยู่ ทุราผัน
ต้องพลัดพราก จากเรือน
เหมือนต้องทัณฑ์.........ไร้ซึ่งสุข ทุกข์สรรค์ ชีวันตราย
๏ ส่วนแผ่นดิน สยาม
แสนลำเค็ญ....................ฝนแล้งเป็น ประวัติการณ์ พานฉิบหาย
(ข้าว)กล้าขาดน้ำ
กรำส่อ รอวันตาย...................สัญญาณร้าย ภายหน้า พบกลี
๏ แต่คนยัง ตัดไม้
ทำลายป่า...........................ไม่นำพา วิกฤติ จิตบัดสี
บทกฎหมาย คล้ายเหมือน
เลือนไม่มี..................อิทธิพล ล้นปรี่ วิถีไทย
๏ มิเลือกหน้า ประดา
ประชาชี..........................ข้าราชการ ตัวดี รี่สาไถย
อยุติธรรม ดำเนิน
เพลิดเพลินใจ........................โกงกินเอา เท่าไร ไม่เคยพอ
๏ จะหวังได้ สิ่งใด จากใจคน
?.........................ที่เห็นแต่ แก่ตน มักฉลฉ้อ
จิตสำนึก ชั่ว-ดี
มีไม่พอ....................................จึงเกิดก่อ เวรกรรม ตามประจญ
๏ หลักถูก-ผิด จิตใจ
ไม่ประจักษ์.......................เลือกที่รัก ที่ชัง ที่หวังผล
จุดสุดท้าย หมายมุ่ง
จรุงมน..............................เพียงเพื่อตน เป็นสุข ไร้ทุกข์ตรำ
๏ ทำคนอื่น ขื่นคลั่ง
โทษช่างเขา......................ขอแค่เรา อยู่รอด ยอดเลิศล้ำ
การเบียดเบียน
เพียรจึง พึงกระทำ......................คิดถ้อยคำ กำไร กูได้ดี
๏ จะแตกต่าง อย่างไร ไปจากสัตว์
?..................จิตมนุษย์ จุดทัศน์ แสนบัดสี
หลากล้นลาน ตัณหา
เกลื่อนราคี.........................สุดสับปลับ อัปรีย์ อภิรมย์ ฯ
๒ กรกฎาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น