อย่าริรักในวัยเรียน : กลอนหก
๏ ชาวนาบ่น
ฝนไม่ตก......................รายได้ผก รกแผ่หนี้
วอนรัฐบาล
ช่วยฉันที.........................ใช้ชีวี ยากลำเค็ญ
๏ ย้อนหลายปี
มีจำนำ(ข้าว)...............รายได้งาม ทำเป็นเล่น
จับจ่ายเพลิน
เกินตัวเจน.....................ไม่คิดเห็น อนาคต
๏ เหมือนเยาว์วัย
ไม่เฝ้าเพียร.............เวลาเรียน เวียนจ่อจด
หนทางผิด
คอยคิดคด........................ไม่สลด นอกลู่ทาง
๏ เมื่อยาม(ผู้)ใหญ่
(จึง)ไม่พ้นยาก.......ชีพลำบาก แทบทุกอย่าง
ต้องหลงผิด
ติดตะราง.........................สิ้นแสงสว่าง กระจ่างมน
๏ (การ)ไม่บังคับ
กำกับใจ...................ทำอะไร ไม่ตรองผล
เอาแต่ใจ
ตามใจตน............................(ย่อม)หนีไม่พ้น ทุกข์วนเวียน
๏ อย่ามัวเมา
เอาแต่เล่น......................ทักษะเฟ้น เว้นผัดเพี้ยน
อย่าริรัก
ในวัยเรียน..............................จงพากเพียร หาวิชา
๏ มีความรู้
ความสามารถ......................(จึง)มีชีวาตม์ สมปรารถนา
ยศ-ศักดิ์-ทรัพย์
อัประมาณ์.....................พึ่งวิทยา พามั่งมี
๏ เมื่อปัญหา
มาประจญ........................(เอา)ปัญญา(เข้า)ชน หนทางชี้
หลักศีลธรรม
คุณความดี........................คือวิถี สุขีเอย ฯ
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น