ขอ...อย่ากลับมาเกิด : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ ไม่เคยคิดว่าฟ้าฝน..................จะวิกฤติจน
อลหม่านปานปีนี้เลย
๏
(วัน)พืชมงคลพ้นผ่านนานเฉย..................ธาราระเหย
เผยให้เห็นท้องนที
๏
ตะกอนแตกระแหงแห้งเหือดมี................ซากไร้ชีวี
อุจาดบัดสีมิน่าชม
๏
ไอผ่าวเร่าร้อนระบม..................อุษณะสะสม(อุษณ-=ความร้อน)
ไร้ความรื่นรมย์นิยมยวน
๏
เปรียบปริชีวีชี้ชวน..................กว้าง-ไกลใคร่ครวญ
ไม่อยากหวนมาประสบเห็น
๏
ภพแห่งกองกรรมทำเวร..................ทุกข์กระสานซ่านเซ็น
สุขเย็นเป็นอยู่ยากหนักหนา
๏
ดิ้นรนทนมีชีวา.................เหงื่อตรำน้ำตา
นานาปัญหาสารพัด
๏
ระทมขมขื่นยืนหยัด................รู้สึกอึดอัด
ความเป็นสัตว์ร้ายในคน
๏
สันดานชาญชัฏฉ้อฉล..................หน้าเนื้อเสือมน
เสียจนยากเหลือเชื่อใจ
๏
ตั้งจิตพิษฐานการใด................ปุญญาข้าไซร้
ได้ทำสำเร็จเสร็จสม
๏
หากแม้นมากพอขอพนม.................สิ้นลาญปราณลม
อย่ากรมมาเกิดอีกเลย ฯ
๒๗ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น