ขอถามความจริง : กลอนเจ็ด(กลอนคติชีวิต)
๏ บ่อยครั้ง ยังคง งงชีวิต......................วิกฤติ
วิกล วนปัญหา
สารพัด ขัดสน
จนปัญญา..........................เข้ามา ถาโถม โหมหทัย
๏ โดยเฉพาะ เคราะห์กล้า
(ระดับ)มหภาค.....เกิดจาก หลากชน คนส่วนใหญ่
กระทบ กลบท้น
ทุกคนไป.........................ทั้งคน ใดๆ ไม่ได้ทำ(กรรมเวร)
๏ (เช่น)ไม่เคย ตัดไม้
ทำลายป่า................(ยัง)รณรงค์ รักษา ชวนอุปถัมภ์
มลพิษ ผลิตน้อย
คอยชี้นำ.........................(กลับ)ระกำ โลกร้อน ย้อนผลมี
๏ ไม่เคย โกงกิน
แผ่นดินด้าว.....................โฉดฉาว ชั่วช้า สละหนี
แทบไม่ ได้รับ
กับผลดี...............................ที่รัฐ (ฐะ)บาล ผลาญงบดุล
๏ (กลับต้อง)ร่วมรับ ภาระ
หนี้ภาครัฐ............สารพัด เงินกู้ สู่เวียนหมุน
ถูกรีด รายได้
ไถพิบุล.................................(เพื่อ)อุดหนุน ทุจริต ราช(การ)กิจกรรม
๏ อบายมุข ทุกอย่าง
มิย่างกราย..................พฤติกาม ทรามร้าย มิกรายกล้ำ
(กลับต้อง)ร่วมรับ
สรรพสม สังคมระยำ...........เหล้า-ยาฯลฯ อธรรม ระกำทาง
๏ อุตส่าห์ ประหยัด
มัธยัสถ์จ่าย...................เก็บออม รอมหลาย ไม่เหินห่าง
แต่คน ส่วนใหญ่
ใคร่สำอาง..........................แส่ต่าง สร้างหนี้ มีล้นตัว
๏ เกิดสรรค์ ปัญหา
เศรษฐกิจ......................(ต้อง)พลอยติด ร่างแห แลปวดหัว
ข้าวยาก หมากแพง
แข่งพันพัว.....................รายได้ หายทั่ว ทั้งธานี
๏ ไม่เบียด เบียนใคร
ให้ลำบาก....................บั่นบาก รักษา ธรรมาศีล์
แต่ชน โฉดช้า
ประดามี................................ชีวี พีภัย รายรอบตน
๏ ขอถาม ความจริง
สิ่งศักดิ์สิทธิ์...................วิกฤติ ติดพัน อันเหลือล้น
อัปรีย์ ที่ข้า
ต้องประจญ...............................เป็นผล กรรมา ปางคราใด ?
๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น