รักคนที่รักเป็น : กลอนแปด
๏ ค่านิยม สมสั่ง
สังคมสืบ......................ชีวิตคืบ ชนม์ขั้ว ครอบครัวหา
อ้างประโยชน์ จำเป็น
เจนชีวา...................ผู้ใหญ่มั่น ผ่านมา พบค่ามี
๏ เมื่อรู้จัก มากคน
ไม่(อับ)จนจิต.............คู่ชีวิต สัมฤทธิ์หา มาเสริมศรี
แต่หลากคน จนใคร
จิตใจดี......................เลือกตาหลับ อัปรีย์ บีฑารน
๏ คนส่วนใหญ่ ไม่รู้
กุศลหลัก..................ย่อมพลาดผลัก พรากสู่ พาล อกุศล
ไม่รู้จัก เลือกคู่
เลือกดูคน.........................วอนทรัพย์มี-วิมล กว่ากลใด
๏ เมื่อต่างคน ต่างล้น
โฉดฉลจิต..............มาครองคู่ อยู่ชิด วิกฤติไฉน
กิเลสหาญ ตัณหา
อาชาไนย.....................อยู่กินได้ ไม่นาน จำราญจร
๏ รู้เลือกจาก " รักเป็น " จะเย็นจิต.............ร่วมชีวิต ชิด ร่า สโมสร
ชีวิตคู่ คลาดเข็ญ
เช่นบวร........................มีสุขแท้ แน่นอน เหมือนพรชัย
๏ ความ " รักเป็น "
เห็นชัดที่ มีสัจจะ.........มิกะลา กะล่อน ซ่อนสาไถย
มิ ตลบ ตะแลง
ตะแคงไร..........................เป็นคนยิ่ง จริงใจ ใคร่จริงจัง
๏ เฝ้าเรียนรู้ สู่หา
ข้อปฏิบัติ......................เพื่อสวัสดิ์ พัฒนา ชีวาหวัง
มิถือตน เป็นใหญ่
ตามใจยัง.......................ยอมรับฟัง พลั้งผิด พิจารณา
๏ เป็นคนที่ อดทน
เหตุผลถ่อง..................รู้ครรลอง ครองคู่ สู้ปัญหา
มีวุฒิ ภาวะ
และจริยา................................มิใช่สัก แต่ว่า ใช้อารมณ์
๏ เปี่ยมเมตตา ปราณี
หวังดีมอบ................มิคิดลอบ กอบการ สามานย์สม
พร้อมช่วยเหลือ
เผื่อแผ่ แลระดม.................มิโสมม มักเม้น เห็นแก่ตัว
๏ เที่ยวค้นหา คนดี
ที่รักเป็น......................แต่ตนเร้น เช่นห่า น่าปวดหัว
คนดีๆ ที่ไหน
ใคร่พันพัว.............................อันธพาล ชาญกลั้ว ชั่วเกลือกเอย ฯ
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น