ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน
: กลอนเจ็ด
๏ ซื่อสัตย์ สุจริต ชีวิตง่าย........................สบาย
สบาย ในสุขศานติ์
ไม่หลอก ลวงใคร
ให้สามานย์......................สำราญ รมย์รื่น ชื่นฤดี
๏ ความคิด จิตใจ
ใสบริสุทธิ์.......................เพราะหยุด โฉดฉล พ้นบัดสี
ยึดถือ ซื่อสัตย์
ปฏิบัติปรีดิ์...........................ชีวี สะอาด โชติชัดเจน
๏ ประกอบ สัมมา
อาชีวะ...........................วิริยะ กล้าแกร่ง แข็งขันเข็น
ไม่คด ข้องโกง
ตรงกฎเกณฑ์......................ไม่ก่อ บาปเวร เป็นหนี้กรรม
๏ คบใคร ไม่คิด
จิตไม่ซื่อ..........................บันลือ ซื่อตรง ส่งเสริมล้ำ
ไม่หัก หลังใคร
จิตใจดำ.............................ไม่ทำ ทรยศ โป้ปดปอง
๏ ไม่ก่อ กรรมชั่ว
(ย่อม)ไม่มัวหม่น...............กุศล ผลดื่น คืนสนอง
มีกิน มีใช้
ได้เงินทอง.................................ทำมา ค้าคล่อง ตามต้องการ
๏ ซื่อกิน ไม่หมด
คดแคลนขาด...................ธรรมชาติ สัจจา ปาฏิหาริย์
ทรัพย์สิน
ที่โกง คงไม่นาน...........................บาปกรรม จำราญ ตามบัญชา(จำราญ=ทำลาย)
๏ โกงคน คนเดียว
กรรมเกรี้ยวกราด..............โกงชาติ บ้านเมือง เรื่องหนักหนา
เท่ากับ โกงชน
ท้นพารา..............................บาปเกิน พรรณนา ว่าเพียงไร
๏ มีใคร ยากจน (เพราะ)เป็นคนซื่อ
?.............ยึดถือ ธรรมา หายากไร้
โฉดฉล ค้นคิด
คือพิษภัย.............................อย่าหมาย ได้ดี นิรันดร ฯ
๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น