งดงามทุกยามยล : กลอนจรรโลงใจ
๏ จิ้งหรีด กรีดร้อง
กองพนา..............หลังฝน สนธยา ลาลับหาย
อากาศ เย็นชื้น
รื้นสบาย....................กลิ่นอาย หอมหวน รัญจวนจินต์
๏ ธรรมชาติ นาฏยา ความสงบ..........พิภพ
สบสันติ์ โทษทัณฑ์สิ้น
เปรมปราศ อาชญา
ไร้ราคิน...............เป็นปิ่น ประดับ ประทับใจ
๏ ความมืด=มนตรา
แห่งราตรี...........ฤดี นิมิต พิสมัย
ความคิด คะนอง
ล่องลอยไคล...........เที่ยวไป ไกลล่วง ห้วงภวังค์
๏ จิต(ที่)ไร้ ราคี=บริสุทธิ์.................เรืองรอง ผ่องผุด ประดุจสังข์
ปัญญา เพิ่มพี
มีพลัง........................สติ สิตั้ง อย่างมั่นคง
๏ ธรรมะ พาให้ ได้หวนคิด...............วิถี
ชีวิต ชวนพิศวง
ใช่สัก แต่ว่า
จะดำรง........................จำนง ตาม(ความ)อยาก ใจชักพา
๏ ไม่ดู ความพร้อม น้อมประสิทธิ์.......ไม่คิด
มุ่งมาด (ความ)สามารถหา
ไม่หนุน คุณธรรม์
คลองจรรยา............ไม่ตัด อัตตา ตัณหาไตร
๏ ถ้านำ ลำบาก อย่าอยากมี..............ถ้ามี
แล้ว(ยุ่ง)ยาก อย่าอยากได้
สัญชาต (ตะ)ญาณ
บงการใจ..............อย่าไป ติดสอย ใคร่คล้อยตาม
๏ ดวงดาว วาววับ ขับแสงสี...............นภา
ราตรี สิริหลาม
ศีลธรรม์ จรรยา
ขจัดทราม..................ขับให้ ใครงาม ทุกยามเอย ฯ
๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น