กรรมคือเครื่องกำหนด : กลอนคติสอนใจ
๏ สามล้อ ผู้เฒ่า.............อายุ ย่างเข้า
เจ็ดสิบปี
ยังเลี้ยง
ชีวี.....................ทุกวี่ วันปั่น สามล้อ
สายตา
ฝ้าฟาง................ร่างกาย ไร้แรง แกร่งพอ
ต้องสู้
ต้องต่อ.................แม้ย่อ ท้อก็ อดตาย
๏ สะท้อน ฤทัย..............ทำไม ด้วยวัย
เท่านี้
ทรัพย์สิน
สิ้นมี................ญาติ พี่น้อง พ้องหาย
มีลูก
หลานเหลน.............ล้วนเป็น คนขัด สนดาย
ที่พึ่ง
สุดท้าย..................คือกาย แก่เฒ่า เก่ากรอม
๏ ยามใน วัยเยาว์............ไม่เอา ใจใส่
(การ)ศึกษา
สัมฤทธิ์
วิทยา.................สร้างอา ชีพรีบ ถนอม(ทรัพย์สิน)
เงินหา
ขยัน....................เพียรหมั่น สำคัญ เก็บออม
มี(เงิน)พอ
ก็พร้อม............แวดล้อม ความสุข สบาย
๏ แต่เพราะ บกพร่อง.......(ทำ)ไม่ถูกต้อง
ครรลองธรรม
จึงต้อง
ตกต่ำ..................ระกำ ลำบาก ยากหลาย
ทุกข์เข็ญ
ทวี...................จนตราบ ชีวี จิ มลาย
อาภัพ
อับอาย..................คงตาย (อย่าง)ไร้ญาติ ขาดยล
๏ คือการ กระทำ(กรรม).....กำหนด ทิศทาง
ชีวิต
ทำถูก/ทำผิด....................ลิขิต
ชะตา ชีวาผล
ทำชั่ว/ทำดี.......................ย้อนคืน
ชั่ว/ดี พลีดล
ตามเหตุ
ตามผล................เวียนวน กลกฎ แห่งกรรม
๏ ผู้มี ปัญญา....................(ย่อม)ไม่ใช้
ชีวา ประมาท
ตัวอย่าง
ดื่นดาษ.................คือศาสตร์ ตรองตรึก ลึกล้ำ
คิดถูก-คิดดี........................จะมี
สุขทุก เช้าค่ำ
บุญสุน
ทานทำ....................น้อมนำ ภายหน้า เจริญ ฯ
๘ มิถุนายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น