เมืองหน้าใหญ่ไม่ใช่เมืองน่าอยู่
: กลอนสะท้อนสังคม
๏ เมืองหน้าใหญ่ ไม่ใช่
เมืองน่าอยู่.............เหลียวมองดู ผู้คน ล้นมิจฉา
ใช้จ่ายเงิน เกินตัว
รั่วจริยา.........................เป็นธรรมดา ปกติ ของชีวัน
๏ ทั้งงานแต่งฯ งานศพ
งบฯงานบวช...........ทำโอ้อวด อลังการ ปานแข่งขัน
เงินไม่พอ ขอกู้
อุตส่าห์กัน.........................มิฉะนั้น มันขายหน้า
ประชาชี
๏ (เพิ่ง)เป็นลูกจ้าง ชั่วคราว
ดาวน์รถใหม่.....เงินไม่พอ ยาไส้ (ยัง)ใคร่บัดสี
อยากได้หน้า ว่าตน
คนมั่งมี........................สิ้นเดือนที ฤดีเลือน เหมือนสิ้นใจ
๏ รายได้ต่ำ ทำท่า
รสนิยมสูง.....................โฆษณา สินค้าจูง มุ่งอยากได้
ซื้อเงินผ่อน ซอนหนี้
เสียวินัย......................เมื่อต้องใช้(หนี้) ก็ทุจริต ผิดศีลธรรม
๏ กลัวเสียหน้า ถ้าประหยัด
มัธยัสถ์.............ค่านิยม สังคมซัด อุบาทว์ซ้ำ
นับหน้าถือ ตาที่ทรัพย์
ต้องรับกรรม...............คงน้อมนำ ความเชื่อ (ทำ)เพื่อหน้าตา
๏ กลัว(ถูก)ติฉิน นินทา
ว่ายากจน................กลัวขายหน้า กล้าทน รนทุกขา
(จึง)เป็นคนมี ชีวิน
(แต่)สิ้นวิญญาณ์..............(เพราะ)หลงมัวเมา เอาหน้า
ค่านิยม
๏ อนาคต สดใส
มองไม่เห็น.......................ฐานะจน โอนเอน เจนจมล่ม
สุดสลด หมดสนุก
ทุกข์ระทม.......................ความขื่นขม ครอบงำ ล้ำฤดี
๏ ความเป็นคน ล้นหาย
ล้วนตายจาก............ความลำบาก ตากตรำ กรำวิถี
ความเป็นทาส กาจก้อง
ข้องชีวี.....................ความเป็นหนี้ คือทุกข์ สิ้นสุขเอย ฯ
๗ มิถุนายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น