กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2557

คนมีคุณค่า : กลอนคติสอนใจ

๏ .......................................คนเรานี้จะมีคุณค่า

ไม่ใช่ด้วยการวางท่า-...............ทางว่าฟุ้งเฟื้อเย่อหยิ่ง

๏ .......................................ลำพองจองหองสิยิ่ง

มิต่างดั่งค่างแลลิง....................กลอกกลิ้งยิงตากล้าพองขน

๏ .......................................ความสงบเสงี่ยมเจียมกมล

จึงจะบันดาลบันดล...................ให้คนยลงามสำอางมี

๏ ........................................คุณค่าปรากฏสดศรี

สวยหมดจดพจนีย์....................ด้วย(การ)ทำหน้าที่ให้ดีงาม

๏ ........................................เว้นการกระทำกรรมทราม

ชั่วช้าน่าประณาม......................เหยียดหยามตามแต่ใจตน

๏ .........................................ต่อให้(มี)ทรัพย์เฝือเหลือล้น

หากทุจริตจิตวิกล......................โฉดฉลคนฤา(ยินดี)ถือท้าย

๏ .........................................กำหนัดดัดจริตกรีดกราย

เททุ่มฟุ่มเฟือยจับจ่าย................สิคล้ายคนโง่เมาโมหะ

๏ .........................................ส่วนคนดีที่มีธรรมะ

ยึดเด่นเป็นสรณะ.......................สัมมาอาชีวะเข้มแข็ง

๏ .........................................ประกอบกุศลกรรมสำแดง

จิตใจพิไลกล้าแกร่ง....................ประดุจดั่งแสงแห่งสุริยา

๏ ..........................................จึงจะจำรูญคุณค่า

ชีวีพิพัฒน์ทัศนา.........................ไม่ต้องวางท่าให้น่าชัง ฯ

๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๗

2 ความคิดเห็น:

Unknown24 ธันวาคม 2557 เวลา 18:18
ความรักดี มีค่า ปัญญาเกิด รักประเสริฐ เกิดคุณค่า มหาศาล

รักตนเอง รักพระธรรม นำเบิกบาน มาประสานรักให้เป็น เย็นสบาย
ตอบลบ
คำตอบ

เพิ่มความคิดเห็น