การให้ ทำให้ได้สุข : กลอนหก
๏ วันนี้ มิมี รายได้...................มีแต่
รายจ่าย ให้เขา
เผลอคิด อิดหนา
ชะตาเรา.........น่าเศร้า เฝ้าเทวษ เทศนา
๏ ทบทวน หวนถัก หลักธรรม.....(เพราะ)ก่อกรรม
กิเลส ตัณหา
หลงใหล ในสิ่ง
มายา................จึงพา ปะทุกข์ สุขพัง
๏ เป็นเรื่อง ปกติ วิสัย...............เมื่อใด
ไม่ได้ ดั่งหวัง
ก่อเกิด ทุกขา
ประดัง.................กระทบ กระทั่ง จิตใจ
๏ ความเศร้า เร่ารุม สุมอก..........ความโศก
ยกออก ไม่ได้
ระอา ชีวิต คิดไป......................ตราบใด
ไม่ได้ ดั่งปอง
๏ เพราะคง หลงวาง เงื่อนไข......สุขใจ เมื่อได้
ใคร่สนอง
(หาก)ผิดคาด พลาดหวัง
รังรอง...คับข้อง ต้องทุกข์ อุกฉกรรจ์
๏ ทำไม ไม่ลอง คิดว่า..............จะมี ชีวา
หฤหรรษ์
ถ้าหาก จักได้
ให้ปัน..................เผื่อแผ่ แก่กัน นันทา
๏ การให้ ทำให้ ได้สุข...............ไม่ทุกข์ แม้พลาด ปรารถนา
อย่าปล่อย ให้วัน
เวลา................ผูกพัน ตัณหา อาลัย
๏ จะเห็น ความเป็น อิสระ...........เพราะผละ
พะวง หลงใหล
ชีวี ที่ผ่าน
พ้นไป.......................ผ่องใส ง่ายแท้ แลเทอญ ฯ
๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น