ในเงาสลัว ของหัวใจ : กลอนเจ็ด
๏ ในเงา สลัว ของหัวใจ มีใคร คนหนึ่ง คะนึงหา
สนุก สุขสันติ์
วันเวลา บรรยา กาศกรุ่น
อบอุ่นใจ
๏ ในห้วง ภวังค์ รังสฤษฏ์ ชีวิต อิสระ อดิศัย
เที่ยวท่อง คล่องครัน
บันเทิงไท อย่างไร้ ขอบเขต เจตนา
๏ เป็นสุข ทุกข์สิ้น ทั้งอินทรีย์ สุนทรีย์ วิสุทธิ์
ดุจอุษา
สมหมาย ใคร่ปอง
ส้องโสภา นิชา
นาเนก อเนกอนันต์ (นิชา=นิรันดร,นาเนก=มากมาย)
๏ จรรโลง จงจินต์ วิญญาณ์วาย สัญญา
สลาย กลายเพียงฝัน
(วิญญาณ=ความรับรู้,สัญญา=ความจดจำ)
(วิญญาณ=ความรับรู้,สัญญา=ความจดจำ)
สังขาร บาลกฎ บทชีวัน จำนัล จรรยา สัจจาจล
๏ เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย วัยวิบัติ อัตคัด ขาดแคลน
แสนขัดสน
ลำบาก ยากเข็ญ
เป็นวัฏฏ์วน สุดชนม์
พ้นสิ้น ภินท์พาเอย ฯ (ภินท์=แตกทำลาย)
๘ สิงหาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น