รักชีวิต รักษ์ป่า : กลอนคติเตือนใจ
๏ ฝนตก เมื่อคืน.................ความชื้น
ครอบคลุม ชุ่มอุษา
เมฆครอง
นภา.......................ไปจรด ขอบฟ้า สุดตาไกล
๏ ลมโชย พัดเย็น.................มิเห็น
ตะวัน อันสดใส
เช้างาม
รำไร...........................ไม่ต้อง ตกแต่ง ด้วยแรงคน
๏ วิหค ขับขาน.....................กังวาน
จับใจ จากไพรสณฑ์
บ้างลง
เล่นชล.........................ทำความ
สะอาดขน บนศิลา
๏ เศษใบ ไม้ร่วง....................ดุจท่วง
ทำนอง ของพฤกษา
ใบใหม่
ผลิมา...........................อำลา ใบเก่า เข้าทดแทน
๏ ป่าเขียว
ชอุ่ม......................ชื่นชุ่ม นุ่มนวล รัญจวนแสน
สวรรค์
วิมานแมน.......................บนแดน โลกา อภิรมย์
๏ จักยัง
คงอยู่........................หากรู้ จักรักษ์ ตระหนักสม
ไม่โลภ์
โง่งม.............................ทำลาย สมดุล มุ่นอัตตา
๏ จะต้อง ยากแค้น...................หากแม้น
ไม่ช่วย กันรักษา
เผาผลาญ
ทรัพยา-......................กรป่า จะสิ้น ดินอุดม
๏ ไร้ป่า
ไร้น้ำ...........................อดอยาก ระกำ ลำเค็ญขม
ชีวา
ระทม...................................เหมือนจม นรก ตกโลกันตร์
๏ มีแต่
ความทุกข์......................ไร้สุข ไร้สิ้น ชีวินสันติ์
หันมา
ฆ่าฟัน.................................แย่งกัน กิน-อยู่ คิดดูเอย ฯ
๑๙ สิงหาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น