คนไม่ขายตัว : กลอนเจ็ด
๏ " ถวิล เปลี่ยนสี
" มิเปลี่ยนศักดิ์ ยึดหลัก ยุติธรรม
ความถูก-ผิด
อนาถ อนิจจา ไอ้
" ยาพิษ " ยึดติด ตำแหน่ง
แปลงเปลี่ยนไป
๏ สุนัข รับใช้ ให้การเมือง คุยเฟื่อง เรื่องเฟอะ
เลอะเหลวไหล
ระบิล หลักฐาน ราชการไทย ไม่ได้ ให้เกณฑ์
" ต้องเป็นกลาง "
๏ ทำลาย กระบวน การยุติธรรม ทำตาม คำสั่ง
ดั่งยกหาง
ลำเอียง อคติ มิอำพราง ผมบาง ผิวหนา
หน้าไม่อาย
๏ ไร้เกียรติ ศักดิ์ศรี ความบริสุทธิ์ คดคุด ทุจริต
ติดไม่หาย
เขียนบน หนังหมา
ประจานควาย จวบจน วันตาย " ขายตัว "เอย ฯ
๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น