ปกป้องผองภัย : กลอนแปด
๏ เมล็ดพันธุ์ ธัญพืช อึดอดทน เพื่อรอฝน ต้นเติบ
เอิบสานสาย
สร้างเปลือกแข็ง
แกร่งกรัง ปิดบังกาย อันตราย ใดๆ ไกรประจญ
๏ ทั่วโลกมี มากคน เหตุผลไร้ มักกระทำ ตามใจ
ไม่ใฝ่สน
ใครเขาจะ เดือดร้อน
คลอนกมล คิดเห็นแต่ แก่ตน
เพียงคนเดียว
๏ ใจไม่มี ศีลธรรม์ จรรยาสัตย์ ชอบตระบัด เบียดเบียน
เชียรเฉลียว
เห็นเป็นความ ชอบธรรม
งดงามเจียว หาโอกาส คาดเที่ยว
เคี่ยววิธี
๏ อีกมากมาย ใจดำ อำมหิต ความนึกคิด
เสมือนสัตว์ ชั่วบัดสี
ไม่คำนึง ผิดชอบ
กรอบชั่วดี ชอบราวี บีฑา ประชาไท
๏ คนรักดี มีศีล ไม่สิ้นสัตย์ รู้แจ้งจัด สัจจา
กุศลาศรัย
ต้องป้องกัน รักษา
อัตตาไตร ให้พ้นภัย ร้ายเภท
เลศพยาธิ์
๏ เป็นครรลอง ครองธรรม ความถูกต้อง ผู้เที่ยวท่อง
ข้องวัฏฏ์ ขัดสังสาร์
ปกป้องสุข ทุกข์ไส
ไกลอาชญา ชอบธรรมา ปฏิบัติ
พิพัฒน์เอย ฯ
๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น