เหนื่อยนัก ขอพักหน่อย : กาพย์ยานี ๑๑
๏ เหนื่อยนัก
ขอพักหน่อย................เรี่ยวแรงน้อย ร้อยกิจถา
วางไว้
พ้นสายตา...............................ปล่อยวิญญาณ์ ลิ่วระเริง
๏ พักกาย
ไว้ตรงนี้...........................ริมชลธี ที่ว้างเวิ้ง
ร่มไม้
ชายป่าเชิง.................................เพิงพักเช่น เร้นสุรีย์
๏ ลมพัด
สัมผัสนุ่ม............................บรรเทากลุ้ม รุ่มร้อนหนี
เสียงลม
สมฤดี....................................สุนทรีย์ มีสุขใจ
๏ หลับตา
ละเลิกคิด..........................สงบจิต สถิตใส
เหลือเพียง
ลมหายใจ............................ที่เคลื่อนไหว ในภวังค์
๏ พักใจ
ไว้ตรงนี้................................สมประดี มิคุมขัง
หลับใหล
ไร้พลัง...................................ดั่งดับสิ้น หยุดดิ้นรน...
Z . Z . Z . Z . Z
. Z . Z . Z . Z . Z . Z . Z . Z .
Z . Z . Z
๏ ประดุจ ถูกฉุดลาก............................ลงมาจาก
เวหาหน
สำนึก
รู้สึกตน........................................วนอยู่ใน กายสังขาร
๏ ความเหนื่อย
เมื่อยบรรเทา..................เหมือนวัยเยาว์ เนาดวงมาน
ชื่นสบาย
กายซาบซ่าน.............................พลังพล่าน มั่นฤทัย
๏ เรี่ยวแรง
มาแกร่งกลับ.........................สมองสรรพ กลับมาใส
พร้อมปรน
ผจญไป....................................อุปสรรคไซร้ ไม่พรั่นเอย ฯ
๑๑ สิงหาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น