ธรรมดาของโลก : กลอนกำลังใจ

                                                                           

ธรรมดาของโลก : กลอนกำลังใจ
(ฉันทลักษณ์ที่ผทคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)

๏       หน้าหนาว...............ยังมีคราว ที่ลมสงบ

ได้พบ..........................แสงแดดอบ อุ่นกรุ่นอาย

๏       หน้าร้อน.................ยังมีตอน ที่ฝนสาย

รินราย..........................ชุ่มชื่นชาย ให้ชื้นเย็น

๏       หน้าฝน..................ยังมีพ้น ฝนหายเห็น

แห้งเป็น.......................เวิ้งว้างเว้น เร้นเมฆา

๏       กลางวัน.................สุริยัน บรรเจิดเฉิดจ้า

แต่ทว่า.........................ยังมีครา ลาลับเลือน

๏       กลางคืน.................ความมืดครื้น ย่ำค่ำเยือน

ดาวเดือน......................มิแชเชือน แสงเลือนราง

๏       ปัญหา...................คู่ชีวา ค่อยสะสาง

ทุกอย่าง.......................มีขวากขวาง ทางสลอน

๏       อุปสรรค..................แม้มีหนัก รู้พักนอน

เดือดร้อน......................รู้จักผ่อน ถอนจรใจ

๏       ยามทุกข์.................ยังมีสุข ให้ขลุกไข

ปล่อยใจ........................เปิดให้ได้ รับอิสรา

๏       ชีวิต........................จึงวิจิตร ชิดปัญหา

ธรรมดา..........................เกิดปัญญา ประเสริฐเทอญ ฯ

๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๔