ก่อสร้างทางนิพพาน : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏ อาทิตย์ลิดรอนทอนแสง.............ละลดสลดแรง
แฝงดวงพ้นพ่วงนภา
๏ ไพรสณฑ์ยามสนธยา..............ความมืดชืดมา
นิศาสู่ครองจองจินต์
๏ นกเป็ดแดงแปลงฝูงบิน.............ท่องฟ้าถวิล
โผผินบินผ่านจันทร์เพ็ญ
๏ เสียงร้องส้องฟ้าประดาเป็น...........ประดับยามเย็น
ให้เห็นเช่นแดนพิมาน
๏ เงามืดสงัดรัตติกาล.............นกเป็ดบินปาน
กลางวันสังสรรค์นันทนา
๏ ลมเร่เหมันต์ผันมา.............กระทบกายา
เตือนหาเสื้อหนาผ้าห่ม
๏ ดื่มด่ำน้ำค้างพร่างพรม.............ไร้คู่ชู้ชม
ไร้ระทมสมเดียวดาย
๏ ธรรมากระจ่างกระจาย...........ดั่งเพ็ญเด่นพราย
ส่องฉายมรรคาชีวี
๏ จริตพิศพ้นโลกีย์..............ยลเช่นราคี
ราคะมละมลทิน
๏ สุขศานติ์ท่ามธารธรรม์ศีล...........รื่นใจไหลริน
ชีวินสิ้นร้อนระหาย
๏ พอมีพอกินชินดาย..............จวบจนวันวาย
ไม่อดไม่อยาก...มากพอ
๏ บุญกุศลกมลขอ...............บ่ถอยบ่ท้อ
เกรียงก่อสร้างทางนิพพาน
ฯ
๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น