ปล่อยใจ ไปสู่อิสระ : กลอนจรรโลงใจ
(ฉันทลักษณ์นี้ ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
(ฉันทลักษณ์นี้ ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ ปล่อยใจ
ลอยไป...............ลอยไป ในห้วง ภวังค์
ปิดแหล่ง
พลัง........................หยุดยั้ง รั้งความ เคลื่อนไหว
หลับตา
ให้สนิท.....................ไม่ต้อง ครุ่นคิด อะไร
ปล่อยไป
ลอยไป....................ท่องไกล...อิสระ เสรี
๏ ปล่อยใจ
ล่องไป...............ในห้วง แห่งความ สงบ
หลุดพ้น
พิภพ.........................ปรารภ ธรรมชาติ สัจจ์ศรี
ชมของ
กำนัล.........................แด่ชีวัน ดาลชีวี
ทุกคน
ล้นมี............................คือ " สมาธิ " พิธาน
๏ ปล่อยใจ
ในแดน................ที่แสน สบาย ปลอดโปร่ง
จิตใส
ใจโล่ง............................สว่างโพลง ไร้ทุกข์ สุขศานติ์
สับสน
วุ่นวาย...........................ผ่อนคลาย หาย อันตรธาน
ปัญหา
สากัลย์.........................กลายเป็น ฝุ่นควัน ทันใด
๏ ปล่อยใจ
ไปบ้าง.................เพื่อสร้าง พลัง เข้มแข็ง
" ตัวตน "
จลแจ้ง......................แต่งใจ อยู่ได้ ไฉน ?
แม้แต่
เครื่องจักร.......................ยังต้อง พักงาน การใช้
ตรากตรำ
ร่ำไป.........................วันใด ไม่ไหว ...ใจพัง ฯ
๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น