ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอังคารที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2554

วิชา คือ มรดกของแม่ : กาพย์ยานี ๑๑



วิชา คือ มรดกของแม่ : กาพย์ยานี ๑๑


       มือนุ่ม กุมมือน้อย...............บรรจงค่อย ค่อยขีดเขียน
หัดไว้ ก่อนวัยเรียน....................ผู้ร่ายเพียร ผู้เรียนพลอย

       ออกเสียง สำเนียงสอน.........คัดอักษร เส้นอ่อนช้อย
ลูกจ๋า อย่าท้อถอย.....................แม่จะคอย เกลากลอยใจ

       วิชา จะพาเจ้า......................ก้าวหน้า อนาคตสดใส
วิชา จะพาไป.............................ศิวิไลส์ สู่ไพบูลย์

       วิชา จะส่องสรรพ..................สว่างวับ อย่างกับสูรย์
วิชา จะเพิ่มพูน............................สวัสดี สุขีดาย

       วิชา จะขจัด..........................ทุรทัศน์ ให้ขาดหาย
วิชา จะมลาย...............................ความโง่เขลา เบาปัญญา

       วิชา เสมือนกับ.......................คณานับ ทรัพยา
ยิ่งใช้ ยิ่งได้มา..............................ยิ่งศึกษา ยิ่งเจริญ

       วิชา คืออาวุธ..........................วรยุทธ์ สุดสรรเสริญ
วิชัย ไกรกล้ำเกิน............................ทั้งโลกา สถาพร

       วิชา คือมรดก...........................แม่ขอยก จากอกสอน
หัดไว้ ให้อาวรณ์.............................เจ้ามืออ่อน ของแม่เอย ฯ

๖ ธันวาคม ๒๕๕๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น